هیچ شک یوخ کیم، سنی گؤرجک اولور عالم خراب

ای حریر ایچره تنین، مطلق بولور ایچره گلاب،
کؤکسون آب روشن، اول آب اوزره تؤکمک دیر حباب.
بؤیله بیر محبوب، یوخ نظارنه عالمده تاب،
وای اگر تئزجیک چیخیب، سرپوب لچک، سالسان نقاب،
هیچ شک یوخ کیم، سنی گؤرجک اولور عالم خراب.

دل چکیب زرین او تاغین، وئردی لعلیندن سوراغ،
توتدی اول گفتار ایچون لعل بناگوشین قولاغ،
زلفونه همدم داراغ، آشفته من اوندان ایراغ،
دیش سالیب هر پیچ و تاب آچدیقجا زلفوندن داراغ،
رشتۀ جانیما رشکیمدن دوشور یوز پیچ و تاب.

ای اوزو گل، کؤینگی گلگون و دونی قیرمیزی!
آتشین کسوت گئییب، اودلارا یاندیردین بیزی.
آدم اوغلوندان سنین تک دوغماز، ای ظالم قیزی.
آی و گون دور حسن بحثینده جمالین عاجزی،
گویا آتان مه تابان دیر، آنان آفتاب.

آل ساچی باغیندا مشکین ساچ پریشان حالییم،
سیم ساق اوزره قزل خلخال لر پامالییم،
سانما خلخالین کیمی مهریندن، ای مه، خالییم،
عارضین دورونده زرین سلسلن تمثالییم،
غمزن اوخوندان حزین جانیمدا یوز مین اضطراب.

سورمه دن گؤزلر قارا، اللر حنادن لاله رنگ،
هیچ شاهد یوخ بو رنگ ایله کی، سن سن شوخ و شنگ،
وسمه لی قاشین یاشیل توزلو کمان، غمزن خدنگ،
غمزه و قاشینه میل ائیلر فضولی بی درنگ،
قوش عجب دیر قیلماماق تیر و کماندان اجتناب.