فضلی‌یه نصیحت

ایستردیم عالمین ایشینی ائتمک امتاحان،
اولدوم بو مقصد ایله جاهان سیرینه روان.
اوّلجه دوشدی بیر باغا ناگه یولوم منیم،
اولدی غریبه ایشلر او باغدا منه عیان.
گؤردوم او جمله دن قوجا باغبان بهر ایچون،
امیدله، قایغی ایله اکیب بیر جاوان فیدان.
سعی ائیله‌میش او وقته قدر کی، بوداق وئریب،
یارپاق آچیب، شکوفه یئتیرمیش آغاج هامان.
میوه کی، اصل مقصد ایدی ظاهر اولجاغین،
اوّل شکوفه دن او قیدا آلدی بیر زامان.
آیریلدی بیر قدر بؤیویونجه شکوفه دن،
یارپاقلا شاخه دن او قیدالاندی دورمادان.
اعضاسینه آغاج دان اونون سو روان ایدی،
تام سیز، یئتیشمه‌میش بؤیویوب بوی آتان زامان.
حد کماله چاتمادان او، میوه دایما
اوستونده ایدی اول آغاجین شاد، کامران.
دَیدی، آغاجلا بیر – بیری نین ضدی اولدیلار،
رنگ ایله عطری وئردی بو ضدیتی نشان.
میوه آغاجدان اینجه دیر، عطری زیاده دیر،
اولماز آغاجدا میوه ده کی عطر بی گمان.
آیریلمالییدی میوه آغاجدان دَیَن کیمی،
وئرمز طبیعت هئچ کسه بو حؤکمله آمان.
میوه دریلمز ایسه آغاجدان، بو قایدا دیر،
دؤوران الیله هر ایکیسینه یئتر زیان.
هم میوه نی ازیب، چورودوب مهو ائدر هاوا،
هم ده دییر آغاج باشنا داش زامان – زامان.
یوخدورسا میوه ده آغاجا احتیاج اگر،
میوه آغاجدا توتمامالی بوش یئره مکان.
دینله منی، عاقللی بالام، دقت ائیله سن،
بو اینجه نکته سرّینی تا ائیله ییم بیان.
سالسان حقیقت عالمینه یاخشی بیر نظر،
سن میوه سن، من ایسه آغاج، دهر بوستان.
دونیا باغیندا هر آغاجی بسله مک ایچون،
قددی بوکوک فلک اؤزودور پیر باغبانی.
یارپاق، شکوفه، شاخه اگر بیلمه سن ندیر،
آروادلا مال و مُلکوم ایدی، ای عزیز جان.
قویدون او گون کی، سن بو جاهان مولکونه قدم،
جان شیره سیله جسمینه وئردی قیدا آنان.
سودّن آییردی چون سنی دؤوران دایه سی،
مالیملا، مولکوم ایله تاپاردی تنین توان.
محتاج ایدین منه نه قدر کی، حیاتدا سن،
مندن سوای بیلمز ایدین یار مهربان.
صرف ائیله‌دیم یولوندا بوتون عؤمرومو، بو گون
قالدیرمیسان غرور ایله باش گؤیلره یامان.
جیسمیم ضعیف لشینجه گؤروندو یوکوم آغیر،
منده بلانی چکمک ایچون قالمامیش او جان.
گنج لیک اوزون دن ایشله دیگین هر عمل ایچون
یئتمزمی طعنه وردو منه هر قوجا، جاوان؟
اودسام بو غملری، ای اوغول، قورخورام اؤلم،
روسوای اولارام، قورخورام، ائتسم اگر فغان.
ای فیضینین کمالی ائدن قدریمی فزون،
ای عزتی منه ساییلان شؤوکت ایله شأن!
سندن سوای یوخسادا جاندان منه عزیز،
دیرناغی اتدن اوزمه یه قالمیش بو گون گمان.
میوه ایله آغاج بیزه ده بیر نمونه دیر،
عبرت گؤتور، گؤزه ل دئیلیب دیر بو داستان.
یوخ میل سنده چون منه همدرد اولماغا،
ممکن دئیل سنینله اولاق یار همزبان.
بس دیر، منه عذاب ایله باش ایمیین یئتر،
بس دیر، مذمتیمله منیم باغرین اولدی قان.
توتماز داخی سنینله منیم اتفاقیمیز،
من بیر اؤوج سوموک، سن ایسه تازه گلستان.
یولداشلیغیم توتارمی سنینله منیم بو گون،
سن بیر چئویک جاوان، منم پیر ناتوان.
ایسترسن عالمی توتاسان بیر قیلینج کیمی،
قین پرده سینده بس نه ایچون قالمیسان نهان؟
منسیز یاشا، قازان اؤزونه حؤرمت، اعتبار،
من مانعیم، یوخونسا بو گون نام ایله نشان.
شاهین بالاسی نین وار اگر صیده قدرتی،
البته، مصلحت دیر ائده ترک آشیان.
بیر لعل کان ایچینده کماله چاتیب اگر،
حؤکم طبیعت ایله گرک قالماسین نهان.
دونیانی نظمه سالماق ایچون حکمت اولدی بیل،
هر سؤز کی، سؤیله‌میش بو فضولی ناتوان.
هر سؤز کی، سؤیلمیش بو فضولیگ ناتوان.