منو
سون باهاردا
کدرلی، سیسلی بیر آقشامدی، آغلییوردو سما؛
بۆتون اۆفوقلری سارمیشدی مؤحتریز، محجوب
بولوتلار... ایشته او ماتم‌نیثار دمده بانا،
اوزاتدی دست-قضا پک آجیقلی بیر مکتوب.
او بیر کیتابه‌ی-مقبردی، ائیله‌یینجه نظر،
گؤزوم قاراردی، تأثّورله مۆنفعیل، مبهوت.
دۆشوندوم، آغلادیم آرتیق او شب صاباحه قدر،
گؤزومده دالغالانیب دوردو سۆسلو بیر تابوت.
سنین او نور-تبسّوم ساچان دوداقلارینی،
او نازلی چؤهره‌نی آندیقجا تیره اولدو خیال.
اینانماق ایسته‌میوردوم کی، گۆل یاناقلارینی
اجل خزان کیبی چؤکسون ده ائیله‌سین پامال.
یازیق!.. او یاشدا کیم اۆمید ائدر کی، بؤیله، سنین
باهار-حۆسنون اولور زیب حیجله‌گاه-عدم؟
دوقوز یاشیندا اومولماز بیر ایفتیراق-حزین!
عجب شۆکوفه‌ی-سئودامی‌سین؟ نه‌سین؟ بیلمم...
نیچین، نیچین سولو وئردین، زاواللی معصومه‌م؟
یاراشمییور او کفن دوش-نازنینینده!
نه‌دیر او چین-مؤبّد، قوزوم، جبینینده؟
بو کایناته نه‌دن کۆسدون، ای ملک، بیلمم!؟
نه‌دن حیاته گۆجندین؟ بیلینمیور سببی؛
خودامی گؤردو سزاوار قۆرب رحمتینه؟
کیتاب-حۆسنونو بیر شعر ناشینیده کیبی،
اوقور-اوقور، دویامازدیم اونون صباحتینه.
آنار او دملری بن شیمدی مۆضطریب، دۆشکون،
کمال-یأسله طیفلانه آه و زار ائدریم.
سنینله، باق، سنین آلام-حسرتینله بو گۆن،
انین-ماتمه بنزر بۆتون نشیده‌لریم.
گؤزومده شیمدی جیهان بیر سراب-گیریه‌نومود...
بۆتون طبیعتی سارماقدا بیر ملال و کدر؛
سئویملی، تازه چیچکلر اولوب خزان‌آلود
او حۆسن-نایم-جاویده سانکی ماتم ائدر.
یارین سنین کیبی اونلار دا هپ سؤنوب بیته‌جک،
بو گۆندن ایشته او سولغون، ورملی چؤهره‌لری،
یارینکی لئوحه‌ی-ماتم‌گوزینی عرض ائده‌رک،
دئییر کی، هر فرحین وار سونوندا بیر کدری.
اوت، گؤزل ملکیم! هر صفا الَمله بیتر؛
بو بیر لطیفه‌ی-قۆدرت، بو بیر حقیقتدیر.
فقط باهار-شبابیندا بیر شۆکوفه‌ی-تر،
آچیلمادان سارالیب سولسا، مۆطلقا آجینیر.
بو نۆکته، ایشته، بودور روحومو مۆعذّیب ائدن،
دۆشوندورن بنی آنجاق بو... یوقسا اینله‌یه‌رک،
سؤنن حیات-بشر ساده بیر تحوّولدن،
بیر اینقیلاب-حزیندن عیبارت اولسا گرک...
بۆتون اۆفوقلری سارمیشدی مؤحتریز، محجوب
بولوتلار... ایشته او ماتم‌نیثار دمده بانا،
اوزاتدی دست-قضا پک آجیقلی بیر مکتوب.
او بیر کیتابه‌ی-مقبردی، ائیله‌یینجه نظر،
گؤزوم قاراردی، تأثّورله مۆنفعیل، مبهوت.
دۆشوندوم، آغلادیم آرتیق او شب صاباحه قدر،
گؤزومده دالغالانیب دوردو سۆسلو بیر تابوت.
سنین او نور-تبسّوم ساچان دوداقلارینی،
او نازلی چؤهره‌نی آندیقجا تیره اولدو خیال.
اینانماق ایسته‌میوردوم کی، گۆل یاناقلارینی
اجل خزان کیبی چؤکسون ده ائیله‌سین پامال.
یازیق!.. او یاشدا کیم اۆمید ائدر کی، بؤیله، سنین
باهار-حۆسنون اولور زیب حیجله‌گاه-عدم؟
دوقوز یاشیندا اومولماز بیر ایفتیراق-حزین!
عجب شۆکوفه‌ی-سئودامی‌سین؟ نه‌سین؟ بیلمم...
نیچین، نیچین سولو وئردین، زاواللی معصومه‌م؟
یاراشمییور او کفن دوش-نازنینینده!
نه‌دیر او چین-مؤبّد، قوزوم، جبینینده؟
بو کایناته نه‌دن کۆسدون، ای ملک، بیلمم!؟
نه‌دن حیاته گۆجندین؟ بیلینمیور سببی؛
خودامی گؤردو سزاوار قۆرب رحمتینه؟
کیتاب-حۆسنونو بیر شعر ناشینیده کیبی،
اوقور-اوقور، دویامازدیم اونون صباحتینه.
آنار او دملری بن شیمدی مۆضطریب، دۆشکون،
کمال-یأسله طیفلانه آه و زار ائدریم.
سنینله، باق، سنین آلام-حسرتینله بو گۆن،
انین-ماتمه بنزر بۆتون نشیده‌لریم.
گؤزومده شیمدی جیهان بیر سراب-گیریه‌نومود...
بۆتون طبیعتی سارماقدا بیر ملال و کدر؛
سئویملی، تازه چیچکلر اولوب خزان‌آلود
او حۆسن-نایم-جاویده سانکی ماتم ائدر.
یارین سنین کیبی اونلار دا هپ سؤنوب بیته‌جک،
بو گۆندن ایشته او سولغون، ورملی چؤهره‌لری،
یارینکی لئوحه‌ی-ماتم‌گوزینی عرض ائده‌رک،
دئییر کی، هر فرحین وار سونوندا بیر کدری.
اوت، گؤزل ملکیم! هر صفا الَمله بیتر؛
بو بیر لطیفه‌ی-قۆدرت، بو بیر حقیقتدیر.
فقط باهار-شبابیندا بیر شۆکوفه‌ی-تر،
آچیلمادان سارالیب سولسا، مۆطلقا آجینیر.
بو نۆکته، ایشته، بودور روحومو مۆعذّیب ائدن،
دۆشوندورن بنی آنجاق بو... یوقسا اینله‌یه‌رک،
سؤنن حیات-بشر ساده بیر تحوّولدن،
بیر اینقیلاب-حزیندن عیبارت اولسا گرک...