منو
توزاناق
یئنه توز... آمان، بو توز بولودلاری نه ایستر
بیلمم سندن، ای باکی، سن ای آتش دیاری!
سن بیردن دیرچلیب، بیردن بوی آتان شهر،
اۆزریندن قووسانا بو ایینه‌لی روزگاری!
نه‌چین سوقاقلاریندان یولچولار اؤتن زامان
ساچلارینی اوخشاماز لطیف اسن کۆلکلر؟
نئچین یانیق چؤللرین بیتیرمه‌میش بیر فیدان؟
نه‌چین سینه‌نی اؤپمز گؤزو یاشلی چیچکلر؟
او دیلبرین... قاشلاری آلتینداکی گۆللر، آه،
روامیدیر بولانسین زهرلی توزلارینلا؟
او بیر یاز سحریندن داها شوخ اولان نیگاه
روامیدیر سؽخیلسین هر آجی روزگارینلا؟
بونا سبب من‌می‌یم، یوخسا کئچمیشین اوغلو؟
یوخسا سنی بو حالا سالمیش قوجا طبیعت؟
بو سؤز دۆزمو، دوغرومو، بو عصرین متین اوغلو
دییور: – خاییر، دئییلدیر مندن اوجا طبیعت!
هر شئی بو بیر جۆت قولون اسیریکن، نیچین ده
بو گۆناهی اۆستونه آتالیم طبیعتین؟!
ایسته‌سه‌یدی دایما گۆل یارپاقلار ایچینده
بسله‌یردی جیسمینی او کئچمیش جمعیتین.
فقط اونلار یانمادی، اکمه‌دیلر بیر آغاج،
بیر باغ سالمادیلار هئچ قوم دولو چؤللرینده؛
بیر یئتیمین حالینی آندیران بو احتیاج
تأمین اولونور آنجاق بو گۆنون اللرینده.
توزلانمیش، بیر ورملی کیتاب اوخوتدورماسین
هر توزاناق سینه‌نده یاشایان بو گنج ائله.
ایسته‌مم، او کۆلکلر پنجره‌می وورماسین
ساپساری بیر کؤلگه‌نین غوبارلی اللریله!
من ایسترم دؤرد یانین اورمانلارلا قاپانسین،
نفس آلیب وئره‌سن گؤی یارپاقلار ایچینده.
من ایسترم گنج اوغلون، من ایسترم گنج قؽزین
گزدیکجه ذؤقه دالسین کؤلگه باغلار ایچینده.
او زامان واقیف کیمی، شاقرایان ندیم کیبی
سایری‌یاراق هوسله کیم ائیله‌مز ترنّوم؟
اوندا هانسی شاعیرین حاصیل اولماز مطلبی
آغاجلیقلاردا ائللر ائیله‌دیکجه تکلّوم؟
اوندا ایکی طرفدن منه تأثیر ائدرسن،
اوندا ایکی عشق ایله قلبیمی تیتردرسن.
اوندا سینه‌نده بیتمیش دالغالی اوتلاریندان،
ورقلرله اوخشانان قاینار زاوودلاریندان
آلیب دویونجا ایلهام،
من هر سحر، هر آخشام،
باغیرارکن شعریمی من بار-بار اۆفوقلره
اوندا گؤی ساچلارینی اوخشایان دادلی یئللر،
دئییل دمیر قانادلی، ایپک قانادلی یئللر
بسته‌له‌ییب شعریمی، قاچارلار اۆفوقلره.
بیلمم سندن، ای باکی، سن ای آتش دیاری!
سن بیردن دیرچلیب، بیردن بوی آتان شهر،
اۆزریندن قووسانا بو ایینه‌لی روزگاری!
نه‌چین سوقاقلاریندان یولچولار اؤتن زامان
ساچلارینی اوخشاماز لطیف اسن کۆلکلر؟
نئچین یانیق چؤللرین بیتیرمه‌میش بیر فیدان؟
نه‌چین سینه‌نی اؤپمز گؤزو یاشلی چیچکلر؟
او دیلبرین... قاشلاری آلتینداکی گۆللر، آه،
روامیدیر بولانسین زهرلی توزلارینلا؟
او بیر یاز سحریندن داها شوخ اولان نیگاه
روامیدیر سؽخیلسین هر آجی روزگارینلا؟
بونا سبب من‌می‌یم، یوخسا کئچمیشین اوغلو؟
یوخسا سنی بو حالا سالمیش قوجا طبیعت؟
بو سؤز دۆزمو، دوغرومو، بو عصرین متین اوغلو
دییور: – خاییر، دئییلدیر مندن اوجا طبیعت!
هر شئی بو بیر جۆت قولون اسیریکن، نیچین ده
بو گۆناهی اۆستونه آتالیم طبیعتین؟!
ایسته‌سه‌یدی دایما گۆل یارپاقلار ایچینده
بسله‌یردی جیسمینی او کئچمیش جمعیتین.
فقط اونلار یانمادی، اکمه‌دیلر بیر آغاج،
بیر باغ سالمادیلار هئچ قوم دولو چؤللرینده؛
بیر یئتیمین حالینی آندیران بو احتیاج
تأمین اولونور آنجاق بو گۆنون اللرینده.
توزلانمیش، بیر ورملی کیتاب اوخوتدورماسین
هر توزاناق سینه‌نده یاشایان بو گنج ائله.
ایسته‌مم، او کۆلکلر پنجره‌می وورماسین
ساپساری بیر کؤلگه‌نین غوبارلی اللریله!
من ایسترم دؤرد یانین اورمانلارلا قاپانسین،
نفس آلیب وئره‌سن گؤی یارپاقلار ایچینده.
من ایسترم گنج اوغلون، من ایسترم گنج قؽزین
گزدیکجه ذؤقه دالسین کؤلگه باغلار ایچینده.
او زامان واقیف کیمی، شاقرایان ندیم کیبی
سایری‌یاراق هوسله کیم ائیله‌مز ترنّوم؟
اوندا هانسی شاعیرین حاصیل اولماز مطلبی
آغاجلیقلاردا ائللر ائیله‌دیکجه تکلّوم؟
اوندا ایکی طرفدن منه تأثیر ائدرسن،
اوندا ایکی عشق ایله قلبیمی تیتردرسن.
اوندا سینه‌نده بیتمیش دالغالی اوتلاریندان،
ورقلرله اوخشانان قاینار زاوودلاریندان
آلیب دویونجا ایلهام،
من هر سحر، هر آخشام،
باغیرارکن شعریمی من بار-بار اۆفوقلره
اوندا گؤی ساچلارینی اوخشایان دادلی یئللر،
دئییل دمیر قانادلی، ایپک قانادلی یئللر
بسته‌له‌ییب شعریمی، قاچارلار اۆفوقلره.