ای مایۀ سئودا

ای عارضی اهل نظره کعبۀ اولیا،
کعبه سنه شیدا.
کویوندو مینا عاشیقه، یوخ یوخ، دخی الا،
قربان سنه دنیا!
نازیک بدنیم، ماه وشیم، بو نه سفردیر،
هنگام خطردیر.
حالا کی، ائدیب مهر اسد برجونو ماوا،
وار شدت گرما.
گون قارشی سینا چیخما کی، نیلوفر ترسن،
افسرده لنرسن.
سرچشمۀ چشمیمده گرک دیر سنه سکنا،
ای گؤزلری شهلا.
تا یئتمه یه نازیک تنوه تاب حرارت،
ای ماه ملاحت.
هر لحظه گونه پرده چکیر گؤیده مسیحا،
ای شاهد رعنا.
اول برگ سمن تک آیاغین قویما رکابه،
سالما منی تابه.
قربانین اولوم، پای لطیفین چگر ایزا،
ای لالۀ حمرا.
نازیک بدنین غرق ائلمه آلت جنگه،
ال ورما تفنگه.
چینینده تفنگ باغی اگر زخم ائده پیدا،
اؤللم من روسوا.
خنجر نه روا دیر، گؤزلیم، موی میانه،
سالما منی قانه.
شاخ قطری چکمه گل آغوشوا، یارا،
ای یار دل آرا.
گر غیر ائله یه بیت خداوندی زیارت،
هم ائیله یه رجعت.
پیشوازه نه لازیم چیخاسان، ای بت زیبا،
وی شاهد یغما.
ای گول، سن اؤزون کعبۀ ارباب صفاسن،
هم نور خداسن.
خال سیاهین دیر حجرالاسو ده همتا،
ای مایۀ سئودا.