حاجی موللا غنی یه

حاجی موللا غنی یه

حاجی موللا غنی، ای تاجر شهر شیروان،
ای آچان عزت ایله کسب حلاله دکان،
کسب روزده مشخصدی دئییلسن کاهل،
نسّ ایله کاهی لی کافر دئدی سلطان جاهان.
اهل کسبی ایئله‌ییب مدح شاهنشاه روسول،
دئدی “کاسبدی حبیب الله”*، ایا روح روان!
سنده یوخ ذره قدر گفتۀ اوّل دن اثر،
قول ثانی گؤرونور سنده سرپای عیان.
اولموسان شام و سحر کسب حلاله مشغول،
مجلسینده نه یالان وار، نه دوروغو بهتان.
وقت کیم، کسب حلالیندان اولورسان فارغ،
قیلیب آسوده نمازین، اوخویورسان قرآن.
بوندان آرتیق نه دئییم من سنه، ای جان، تعریف؟
بوندان آرتیق نه دئییم من سنه اوصاف و بیان؟
نه شرافتدی بو کیم، قُصروی عالی دئیه لر،
قوی آغاج ایله داشا فخر ائله سین بیشه و کان.
نه شرافتدی بو کیم، خز دئیه‌لر پوشیشوه،
پوست حیوان دیر، اونا فخر ائله سین قوی حیوان.
نه شرف دیر بو کولاه اولسا بوخارا دری سی،
قوی اونا فخر ائله سین تازه قوزو، یا کی چوبان.
شرف مرد سخاوتدی، کرامت سجده،
کیمده بیر ایکی صفت اولسا اودور اهل جنان.
بیری نین سنده، عزیزیم، گؤرورم آثارین،
بیری ظاهردو و لاکین بیری اولموش پنهان.
گؤرموشم چوخ سنی سجده ائله ین خلاقه،
گاه، گاه دا گؤرورم خلقه ائدیرسن احسان.
لیک هر بیر صفتی ائتمه یه تکمیل چالیش،
اولماسین ماه منور کیمی سنده نقصان.
سیزدن اؤترو بو ایل، ای دوست، چکیردیم زحمت،
گه شبیهخوان اولوردوم سیزه، گه مرثیه خوان.
اؤز الینله ائله دین پوللاری یکسر تقسیم،
گفتگویه لب آچیب ائیله‌مه‌دیم شکوه بیان.
اون مانات اولدو او مجلسده برات سیّد،
مندن آرتیق آپاریب دیر پولو هر بیر حیوان.
وئردون اون مین مناتی حیف او قانجاق علی یا،
بیر گؤرک راضی ایدی بو قسمته شاه مردان.
نوحه خوانین پولونو آخری حاشا ائله دوز،
اولدو آشفته دل اول بولبول گولزار جنان.
آتدوز اوستونه اونو حاجی علی عباسین،
دئدی کی، حاجی قاسون حاجی دئییل آلتدا قالان.
گؤره سن اولدومی معلوم کی، کیم آلتدا قالوب.
کیم اولوب آلتدا قالان، تا کیم اولوب اوسته چیخان.
باشین اوچون حاجی، مجموع زرافتدی بولار،
یازمشام کی، اوخویوب، خاطرین اولسون خندان.
گر دئیم قلبوه بیر توکجه دین سؤز، حاجی،
دیلیمی لال ائله سین قادر و حی صبحان!
سن منیم کهنه ولی ونعیمیم سن کی، سنین
گؤرموشم نعمت الوانوی عمّان عمّان.
علم هارونی گرک، دولت قارون نه گرک،
نه هنردیر بیری نین پولو اولا یوز میلیان.
نه شرف دیر بیری سی نسل پئیمبر اولسون،
اولمایا طاعت پیغمبردن اوندا نشان.
نه تفضل دو بیری علم اوخویوب عالیم اولا،
هامی دان آرتیق ایدی علمده ملعون شیطان.
غرضیم سلسله جنبان بیزه سن اولماق ایدی،
عید نوروزده اولدوم سنه من تهنیه خوان.
آچیلیر لاله وگول لر، گلیر ایام باهار،
خلعت برک گئیر اینینه شاخ عریان.
نه روا بیر بئله موسمده من، ای صاحب جود،
گئیمه ییم اینیمه اعزاز ایله رخت الوان؟!
وار امیدیم گؤرونه سیّده آثار سخا،
ائیله یه خاطر محضونینی لطفون شادان.
بار ایلاها، اولاسان دهرده دایم خرم،
یئتمه سین دولت اقبالوه آسیب خزان.
حق بو عالمده محمدله سنی شاد ائتسین،
به حق ختم روسول، شافع اهل عصیان.
——————————————-
* کاسب آللاهین دوستودور (آیه.)