عبدالله بئی عاصی و خداداد بئی ین وفاتی مناسبتی ایله

عبدالله بئی عاصی و خداداد بئی ین وفاتی مناسبتی ایله

بو نئجه ظلم ایدی، ای چرخ کی، بنیاد ائتدین،
نیه ظلم ائتمک اوچون طبعووی معتاد ائتدین؟
بیر اوتان، ای فلک سفله، بو دورانیندان،
گؤر کیمی زار و حزین، کیم لری دلشاد ائتدین!
آتش حادثه دن چوخ گؤزو قیلدین پر تاب،
مین سلیمانی سالیب تورپاغا برباد ائتدین.
گاه آتیب تیر بلا اوخلادین عبدالله ی،
گاه چکیب تیغ جفا قصد خداداد ائتدین.
تا کی، مریخه عنایت ائله دین تیغ ستم،
بیلمدیم کی، اونو بیکس لره جلاد ائتدین.
ظلم کار اسمی ایله عالمه اولدون مشهور،
یئری، ای چرخ، آدین باتسین عجب آد ائتدین!
غصه دن گونلریمی شامه برابر قیلدین،
گریه دن گؤزلریمی دجلۀ بغداد ائتدین.
اولدو شیروان منه یعقوب کیمی بیت الحزن،
تا کی، گرگ اجلی یوسفه صیاد ائتدین.
بیلمدیم، حیف کی، ای چرخ، نه افسون اوخودون،
قلعۀ شیشه ده تسخیر پریزاد ائتدین.
هانسی یوسف ؟ او عزیزی کی، سن اوّلده اونون
تربت ایله شعرا سیلکینه استاد ائتدین.
نیه قیلدین اونو، ای چرخ، سن آخردا زبون.
بو نه آیین و روش دیر کی، سن ایجاد ائتدین؟
آه، بو حیله گرین داد الیندن، صد داد!
ایستمزدهرده ارباب وفانی دلشاد.
جورگستر فلکا! بو نه جفا دیر، نه ستم؟!
ائله دین قامتیمی بار مصیبتدن خم.
بس دئییلمیدی بیزه داغ عزای فلکی؟
بس دئییلمیدی بیزه ماتم حسّان عجم؟
بس دئییلمیدی بیزه داغ خداداد، ای چرخ؟
ائله دین سن یئنه آماده بیر اوزگه ماتم.
نه وئریرسن بو قدر عالمه درد اوستن درد؟
نه تؤکورسن بو قدر کؤنلومه غم اوستن غم؟
غایت حزن ایله ازبس کی، یانیب دیر جگریم،
ساچیلیر عالمه اودلار نفسیمدن هر دم.
نئجه سن ایندی کی، بیر آه شراربار چکیم،
یاندیریب ائیله ییم، ای چرخ، اساسین برهم؟!
ذاتین اولموش مگر اندوه و بلادن تخمیر،
دم به دم عالمه سندن یئتیشیر درد و الم؟!
هانسی کس دیر کی، اولا دهرده سندن دلشاد،
هانسی دل دیر کی، اولا دورده سندن خرم؟!
نئیله‌ییب دیر سنه، ای قاتل انواع بشر!
نئیله‌ییب دیر سنه، ای ظالم نسل آدم؟
هر سروروندادی یوز درد و مصیبت مضمر،
هر نشاطیندادی مین غصه و محنت مدغم.
آغلاسام اول شه اقلیم وفادن اؤترو،
آه و فاریادیما عیب ائیله‌مه ین، ای همدم!
نئجه آه ائیله‌مه ییم، آه کی، شاهیم گئتدی!
قویدو تنها منی اول پشت و پناهیم گئتدی!
یئنه ارباب وفا عالم آرا خوار اولدو،
اهل دل نئی کیمی فریاده گلیب زار اولدو.
ای کؤنول، بو گول گولزار وفادن اؤترو،
اشک گولگون ایله گؤزلر یئنه گولنار اولدو.
داغ لردیر چکیلن سینه لره لاله کیمی،
ای جنون، سئیر ائله کیم، موسم گولزار اولدو.
تا کی، غرق اولدو بلا بحرینه اول دُرّ یتیم،
صدف دیده لریم بیر دُر شهوار اولدو.
مرفعت گوهری اولموشدو جاهان ایچره کساد،
اونا صراف اجل گلدی، خریدار اولدو.
سالدی غم دایرۀ محنته افتاده لری،
کؤنول اول دایره ده نقطۀ پرگار اولدو.
غافلی ائتدی لر آگاه چو بو محنتدن،
محنت حادثۀ دهره گرفتار اولدو.
گئتدی میرات دل صاف صفادن رونق،
تا کی، بو محنت عظمایه خبردار اولدو.
راغیبین رغبتی بالمره گئدیب دنیادن،
شاد اولوب مرگینه اؤز عمرونه بیزار اولدو.
بیخودون اختر اقبالینا اوز وئردی وبال،
ثابتین کوکب اشکی اوزه سیّار اولدو.
سیّد بخت قرانین گونو اولدو قاره،
زوی نین چشمینه مجموع جاهان تار اولدو.
سالدی تورپاغه فلک ظلم ایله مهر و ماهی،
یا هلاک ائتدی خداداد ایله عبداللهی.