دئدی: سن طالب اکسیر سن، ای بی سر و پا

دئدیم، ای جان و کؤنول خستۀ آزار غمین،
خم قیلیب قامتیمی بار بلا و سیتمین.
یوخدو بیر دم کی، ستم گؤرمه یه سندن کؤنلوم،
چکیرم عالم آرا من ستم دم به دمین.
نئتمیشم* من سنه، ای شاه، مقصرلر تک،
باغلاییب گردنیمی ترۀ پرپیچ و خمین.
نظر مرحمتین وار ایدی اززلده منه،
سورمه ایدی گؤزومه شوق ایله خاک قدمین.
نه گناه ائتمیشم، ای سرو ریاز جنّت –
کی، باشیمدان گئدیب اول سایۀ لطف و کرمین.
بوندان آرتیق منه سن ائتمه دخی جور وجفا،
قالماییب دلده دخی طاقت بار المین.
دئدی: سن طالب اکسیر سن، ای بی سر و پا،
کیم گؤروبدور، گؤره سن سن ده پری لرده وفا.
—————————————————-
* نه ائتمیشم