منو
بهار ایامی دیر، قورتولدو عالم هر کدورتدن
گؤتوردو باد برقع چهرۀ گلبرگ خنداندان،
گتیردی عالمی مرغ چمن افغانه افغاندان.
نه دیر، یا رب، چمنده عندلیبین رشتۀ دامی،
مگر آچدی گره سنبل سر زلف پریشاندان؟
اگر قوس قزح دن تیر باران ائتمه‌دی گردون،
ندیر آیا، سبب کیم، دولدو گلبن جسمی پیکاندان؟
و گر بیر داغ پنهان ایله باغرین یاغمادی گردون،
نه دیر مقصودی هر دم لاله نین چاک گریباندان.
بهار ایامی دیر، قورتولدو عالم هر کدورتدن،
قیلیب کسب صفا جُلاَب فیض ابر نیساندان.
هوا فصّادی چکمیش خاردن نئشتر، مگر بیلدی
کی، دوشموشدور گره گلبنلرین اعضاسینا قاندان.
گؤز آچدی عقد شبنمدن طراوت کسب ائدیب نرگس،
عرق قورتاردی تدریج ایله اول بیماری هیجراندان.
صفای کسب حسن استقامت ائیله‌دی حاصل،
مزاج ملک عالم اقتدای عقد دوراندان.
صلاح و اعتدالی دهر منصوب ائتدی اضداده،
فساد و اختلافی دور مرفوع ائتدی ارکاندان.
چمن بزمینه رونق وئرمه یه گل غنچه دن چیخدی،
مزّین قیلماق ایچون مصری، یوسف چیخدی زنداندان.
نولا چشم ترایله چیخسا حبس خاک دن نرگس،
نولا گر چیخسا یعقوب بلاکش بیت الاحزاندان.
بوراخدی زنگ مرآت سرابه سبزۀ صحرا،
نم خاک ائتدی رخش گردبادی منع، جولاندان.
سراسر قیلدی اجزای زمین امواتینی احیا،
مگر هر قطره آب خضر ایدی هر قطرۀ باران؟
معالج صحت بیمار ایچون چوخ چکمه سین زحمت
بو گون کیم، کسب اولور اول مدعا سیر گلستاندان.
فضیلت اول دئگیل کیم، صفحۀ گلزاری دولدوردو،
بهار عالم آرا سنبل و نسرین و ریحاندان.
بودور کیم، روضۀ دارالسلامی ائیله‌دی مملو
سرافراز سعادتمند لطف و عدل و احساندان.
نظام ملک ابراهیم بگ، اول پاک سیرت کیم،
تقاضای توفق ائیله‌میش افراد انساندان.
سرافرازی کی ادراکی، فلک رأی و ملک سیرت،
منزه دیر کمال نسبتی امثال و اقراندان.
کمال و فضل ذاتی آصف اوصافیندا ختم اولموش،
گؤتورموش رنگ نقض آینۀ ملک سلیماندان.
دل پرنورینه قیلماز گذار افکار ناصائب
کیم، اول قندیل مملو دور لبالب نور عرفاندان.
کؤنول گر میل گلزار ائتسه، فصل گل اونونچون دور
کی، تعلیم آلا مدحین لهجۀ مرغ خوش الحاندان.
و گر گؤز مردمی بوستان تماشاسینا میل ائتسه،
اونونچون دور کی، طرح بزم ائده ادراک بوستاندان.
سرافرازا! بحمدالله، بهار پرتو عدلین
در فیض آچدی گلزار عراقه باغ رضواندان.
عجب یوخ سبزه وش گر خاکدن باش چکسه امواتی،
عجب یوخ اولسا مین گنج نهان ظاهر بو ویراندان.
فضولی خاموش سرگشتۀ صحرای وصفین دیر،
قدم سرمنزل تقصیره باسماز اول بیاباندان.
یئتر جانینه مدحیندن دمادم ذوق لر، گویا
کی، تار گوهر مدحین قیلیب دیر رشتۀ جاندان.
الهی، تا نسیم صنع تحریکیله عالمده،
اولور دامان گلشن پرگوهر ابر در افشاندان،
ریاض قدرینه گون گوندن افزون اولا جمیعت،
امیدین گلشنی محروس اولا سیلاب حرماندان.