منو
ترک قیلمازدی، اونوتمازدی بو بی غمخواری
دوشمه دن قیدینه یئتمزدی منه آزاری،
درده سالمازدی جفا ایله دل بیماری،
مرحمت حسی دویاردیم باخیشیندان او زامان،
قان آخیتمازدی اونون مردمک خونخواری.
یاد ائدیب، حالیمی هر گون سوروشاردی مندن،
ترک قیلمازدی، اونوتمازدی بو بی غمخواری.
ائتمه‌میشدی هله اغیار اونا تعلیم جفا،
شن وصال بزمینه قویمازدی غم اغیاری.
صحبتیندن اونون آرتیردی فرح قلبیمده،
گلونون خاری یوخ ایدی، مئی نین خماری.
لطفو ظلمون یولونا گئتمک ایمیش، بیلمز ایدیم،
مقصدی کؤنلومی صید ائتمک ایمیش، بیلمز ایدیم.