نه ملک و مال منه چرخ وئرسه، ممنونم

منم کی، غافله سالار کاروان غمیم،
مسافر ره صحرای محنت و ستمم.
حقیر باخما منه، سانما کیمسه دن کی کمم،
فقیر پادشه آسا، گدای محتشمم،
سرشک تخت روان دیر منه، بو آه علم،
جفا و جور – ملازم، بلا و درد – حشم.

نه ملک و مال منه چرخ وئرسه، ممنونم،
نه ملک و مال دن آواره قیلسا محزونم.
اگرچی مفلس و پست و محق رو دونم،
دمادم ایله خیال ائیلرم کی، قارونم.
کؤنولده نقد وفا گنجی، لیک پنهانی،
گؤزوم خزانۀ لعل و گوهر، ولی کانی.

حیات صرف ائدوبن، درد قیلمیشام حاصل،
سرشک آل و رخ زرد قیلمیشام حاصل،
ضمیر گوزگوسینه گرد قیلمیشام حاصل،
طبیعت سگ شبگرد قیلمیشام حاصل،
ایشیم قارا، گئجه تا صبح ناله و فریاد،
نه وئرسه‌لر اونا شاکر، نه دئسه‌لر اونا شاد.

سرشک ریز گل اندام لر هواسیله،
شکسته حال سیه زلف لر بلاسیله،
زمانه ایچره غم عشق ماجراسیله،
همیشه مصلحتیم اؤزگه‌لر رضاسی له،
نه دور گردش گردون منیم مرادیملن،
نه غایت املیم حسن اعتقادیملن.

حسود صورت احوالیمه نظر قیلماز،
جفا قیلیر منی بیچاره دن، حذر قیلماز،
سانور کی، ناله و زاریم اونا اثر قیلماز،
اونی مرورایله عالمده دربدر قیلماز،
زمانه ایچره مجرب دیر انتقام زمان،
همیشه یاخشییه یاخشی وئر، ایمانه ایمان.

خوشام کی، خامۀ تقدیر ایزد متعال،
وجود لوحینه تصویر ائدنده صورت حال،
رقم قیلین اگر ادباردیر و گر اقبال،
اولور تغّیر اونا غیری دن بو امر محال،
سعادت ازلی قابل زوال اولماز.
گونش یئر اوستونه هم دوشسه، پایمال اولماز.

عزیز حق حسد دشمن ایله اولماز خوار،
حسود حیله اقبالی ائیله مز ادبار.
اگرچی گلبنه گاهی خزاندان آفت وار،
تدارک ائیلر اونا عافیت نسیم بهار.
غرض کی، هر کیم اولورسا ازل دن دولتمند،
محال دیر یئته آثار دولتینه گزند.

اگرچی بیر نئچه گون اقتضای عالم دون،
جهاندا ائیله‌دی اقبال رایتینی نگون.
زمانه صورت احوالیم ائتدی دگرگون،
وفا خطینه قلم چکدی چرخ بوقلمون،
بو گون زمانه اول احوال دن پشیمان دیر،
اگرچی کافر ایدی، حالیا مسلمان دیر.

فضولی، ائیله دیگین عهدینه وفا قیلغیل،
یئتر شکایت ائدیب شرح ماجرا قیلغیل،
وجودونا هدف ناوک بلا قیلغیل،
قامو جفالره صبرایله‌ییب دعا قیلغیل.
کیم اولا دوست رضاسی همین سنه حاصل،
رضای دوست دور امل تمتع، ای غافل!