منو
توتدولار تشخیص درد ایچون معالج لر رگیم
لطفی یه تخمیس
جاندا دیر صبح ازل دن مهر رخسارین سنین،
نولا تا شام ابد اولسام طلبکارین سنین،
ایمدی جانا بولمامیش مین عاشق زارین سنین.
“ای ازل دن تا ابد کؤنلوم گرفتارین سنین،
چاره قیل کیم، بولدو جانیم زار و افکارین سنین!”
توتدولار تشخیص درد ایچون معالج لر رگیم،
تاپدی بو صحت کی، صحتدن یقین دیر اؤلمه گیم،
چون یقین اولدی دواسیز درد ایله جان وئرمگیم،
“جان وئریر چاغیندا تانریچون، قاشیمغا گل ای بگیم،
باری گؤرموش بولغا مین بیر لحظه دیدارین سنین.”
خوبلارینی امتحان ائتماقدا چوخ چکدیم جفا،
نالۀ زاریله بیلدیم درد دل بولماز شفا.
من سنادیم، شیمدی سن پندیم ائشیت، قیل اکتفا،
“چونکی خوبلار مذهبینده یوخ ایمیش رسم وفا،
ای کؤنول، نه یئره یئتکای نالۀ زارین سنین؟”
کؤنلوم آلدی اول ایکی عیار چشم پرخمار،
شیمدی جان قصدین هم ائتمیشلر نه مکریلن کی، وار،
عرف ایچینده اولسا هر عیار قولی استوار،
“شرعیلن گر توتسالار اسروک سؤزینه اعتبار،
قانیما وئردن تعلق ایکی عیارین سنین.”
سانما ترک ائتسن فضولی اینجینیب ترکین قیله،
گر جفا قیل، گر وفا جانیم فدا سن قاتله،
من خود اؤلدوم، ایمدی سن تیغ جفا آلیب اله،
“لطفی نی اؤلدورسن، ای دلبر، جفا تیغی ایله،
آندا هم بولغای منیم روحیم مددکارین سنین.”
۵ ٠باشه گئتمز گاه منیم دیر، گاه دؤوران اؤزگه نین،
من فریب آلود وصلم، عهد و پیمان اؤزگه نین،
سانما کیم، تنده منیم دیر، گؤردویون جان اؤزگه نین،
آتش عشقی منیم جانیمدا، جانان اؤزگه نین،
وه منیم باغریمدورور بریان، مهمان اؤزگه نین.
مونجه نوش ائتدیم، اثر یوخ بادۀ گلفامده،
بادۀ دؤوران مکرر زهر ازیب دیر جامده،
اولمادیم خالی فغاندان صبحده نه شامده،
گئجه‌لر تا صبح اولونجا بیر قارانقو دامده،
آغلاماق، یانماق منیم، اول شمع سوزان اؤزگه نین.
بس کی جان وئردیم جاهاندا سعی ائدوب جانانا من،
یئتمدیم جانان وصالینه، یئتیشدیم جانه من.
نسیه وئردیم هر متاعی جمع ائدیب دکانه من،
نقدیمی تلانا وئردیم، قالمیشام ویرانه من،
بیر فضولم موندا من، بازار و دکان اؤزگه نین.
نئیلییم، آرام ائدیب بیر یئرده دل توتماز نظام،
عاقبت کی، آلمادیم فانی جاهاندان انتقام.
یاش تؤکوب قومرو کیمی قددین حواسیله مدام،
گؤزه لریم قان یاش تؤکوب افغان ائدر هر صبح وشام،
سرو بیر غیرین کناریندا، گلستان اؤزگه نین.
گردشی گؤرجک شها قاشین چمن یایی وجود،
ماه نو ساندی، اونا تعظیم ائدیب قیلدی سجود،
نئیلییم، دلبر بیزی بیر لحظه قیلماز یادبود،
ای فضولی، درد هجران جانه همدم دیر نه سود؟
جان بدنده مهمان دیر، درد جانان اؤزگه نین.