تا اثر وار جسم و جان ناتوانیمدن منیم

تن پوزولدی اشک چشم خون فشانیمدن منیم،
گؤیدی جان کؤنلوم دکی سوز نهانیمدن منیم.
تا اثر وار جسم و جان ناتوانیمدن منیم،
غم کم ائتمز گؤزو کؤنلوم جسم و جانیمدن منیم،
بو باشیمدان ساولوب، اول گئتسه یانیمدن منیم.

میل وصل اگمیش قدیمنی چنگ بزم یار تک،
رگ لریم سیزلار ال اورسام چنگ اوزره تار تک،
چنگ و نی ممکن کیم ائده زارلیغ من زار تک،
بس کی، مملویم هوای عشقه موسیقار تک،
مین فغان هر دم چیخار هر استخوانیمدن منیم.

عالمی توتدی سرشکیم قانی، توتمازسان خبر!
سالدی یاشیم رخنه‌لر اودلاره، قیلمازسان نظر!
قان یاشیمدان ساری کیم، توتموش یولون، قیل بیر گذر!
میل قیل هردم مانا، سندن بو استغنا یئتر!
قانلی اسم شیمدی گل کئچ داخی قانیمدن منیم.

گوز اودی تک اولدی اشکیمدن چوخ ائولر غرق آب،
اوزادی تک قیلدی چوخ او مردم چشمیم خراب،
عالمی سیلابه وئردی، آی جمالی آفتاب!
گؤرونور مردم گؤزونه سیل ایلن قوپموش حباب،
سویه هر ائو کیم گئدر اشک روانیمدن منیم.

ای خیالین خلوتی نقد روانیم مخزنی،
گؤز یاشی اولور روان هرگه خیال ائتسم سنی،
لطف اوموب سندن، سر کویینده ائتدیم مسکنی،
گل گؤزوم نوری، فضولی تک چوخ آغیلاتما منی،
اینجیمزمی خاطرین آه و فغانیمدن منیم.