قارالدی روزگاریم، سیّدا، هجرینده اول ماهین

نولا قان آغلاسان، ای گؤز کیم، اول حوری لقا گئتدی،
کسیب آرام دل بیزدن، او یار دل روبا گئتدی.
کؤنول خلوت سرای وصلده سردار ایکن، بیردم
قیلیب اول مه بیزی هجرینده زار و مبتلا گئتدی.
گؤزومدن خاک پایین آلدی سیل اشک طوفانی،
عجبمی کور اولا چشمیم کی، اوندان طوطیا گئتدی.
نولا چیخسا فغانیم چرخه هر بیر استخوانیمدان –
کی، بو عضو شکستیمدن بو گون اول مومیا گئتدی.
خیال زلفو خال و عارضیندن اول گول اندامین،
او قدری آغلادیم، آخردا چشمیمدن قرا گئتدی.
قارالدی روزگاریم، سیّدا، هجرینده اول ماهین
کی، گویا صفحۀ آفاق دن نور خدا گئتدی.