سیّدا، گئتدی او کیم، گلمیش ایدی شیروانه

باغ دن فصل باهار اول گول رعنا گئتدی،
باغ لر دوشدو صفادن کی، تماشا گئتدی.
نه عجب گر آخا زمزم کیمی اشک چشمیم،
نظریمدن منیم اول کعبۀ اولیا گئتدی.
گئتدی تا سلسلۀ زلفی الیمدن او مهین،
قورتاریب عمر، باشیمدان دخی سودا گئتدی.
دخی سن، ای دل بیمار، دوا سیز قالدین،
ایندی اول مرگوه آماده، مسیحا گئتدی.
ائتمه‌دی عاقبت کاروی محمود خدا،
اول ایاز دل و جان، شیوه ده لیلا گئتدی.
دئدی مین بعد سنه آتش دوزخدی مقام،
او اوزو باغ جنان، قامتی توبا گئتدی.
سیّدا، گئتدی او کیم، گلمیش ایدی شیروانه،
قالدی صورت کیمی بو شهر، او معنا گئتدی.