گؤردوم اول سبزۀ بیگانه گولوستانی توتوب

ملک غربتده منه اولمادی بیر راه گشاد،
بلکه یادیله غم عشق دخی اولدو زیاد،
آغلاییردیم، آپاریردی منی سیل محنت،
آه ائدردیم داغیدا خرمن آرامیمی باد.
گرچی چیخمازدی او گول چهره منیم یادیمدان،
گؤردوم اول سنگ دل ائتمز منی پیغام ایله یاد.
گئنه بی صبرلیک آرامیمی آلدی الدن،
آرزوی وطنی ائیله‌دی قلب ناشاد.
باغلادیم رخت سفر تا کی، یئتیشدیم وطنه،
گؤروب احباب لاری، غصه دن اولدوم آزاد.
چون یئتیشدیم وطنه عزم تماشا قیلدیم
او گول آله کی، ائتمیشدی منه چوخ بیداد.
گؤردوم اول سبزۀ بیگانه گولوستانی توتوب،
خط ریحانی گلیب صفحۀ قرآنی توتوب.