آغا بئی سلطان زاده یه

آغا بئی سلطان زاده یه

آلیشانا، آغا بک، عینی سنون خدمتوه،
باش اگر عقرب و خورشید و فلک هر ساعت.
عومرون اولدوقجا بو ساعت فلک دن شب و روز
دهرده گؤرمییه سن هیچ مکدر ساعت.
دشمنون قوینونا ساعت قویا گر زینت اوچون،
نیش عقرب تک اولا خسمینه نیشتر ساعت.
اول صابر کی، گلور ساعت ایچیندن گوشه
ائیلیور اسم همایونوی ازبر ساعت.
صاحبا، مقصود سیّد سنه خود ظاهردور،
بونجا کیم قافییه ده اولدی مکرر ساعت.
وارمی یادوندا کی، باکوده دئدیم ساعت آلاق،
وعده وئردون، وئره سن سن منه دیگر ساعت.
ایمدی اوچ آیدو کی، دؤرد آیه گئدور، یوخ اثری،
قوش اولوب، یوخسا گؤگه اوچدی، تاپوب پر ساعت.
گرچی موجود ایسه بس علت تأخیری ندور؟
یوخسا یادوندان اولوب محو او کافر ساعت.
حاش لله بو نه ظن دور کی، سخادن قالاسان،
نظرونده بیلورم خاکه برابر ساعت.
صاحبا، چاتدی قضادن منه ساعت قابی، قضادن منه!
اولمادی حیف او قاب ایچره میسر ساعت
منی بو درد نئجه اگمسون، ای کان کرم؟ –
کی، قویوب قوینونا هر بی سر وپالر ساعت.
دون فلک دن بو حکایهده شکایت ائله دیم،
دئدیم: ای چرخ، قویوب قوینونا هر خر ساعت.
من کی، ای چرخ، سنون شیشه وه داش آتمامیشام،
نه اولور، هم قویا بو سیّد مضطر ساعت.
طعن ایله وئردی جوابیم فلک مینایی،
کی، نه لایق قویا اولاد پئیمبر ساعت.
بیر بابان وار ایدی کیم، تاپماز ایدی ایکی چؤرک،
ایمدی سن خواهش ائدورسن قویه سن بر ساعت.
دئدیم: ای چرخ، منیم وار، آغا بگ تک شاهیم،
ایسته سه یئر یوزو هر گون اولو یکسر ساعت.
اول آغا بگ کیم، اونون شفقت و الطافیندان
قویوب اکرامیله هر پیر و قلندر ساعت.
ساعت اوچون فلکه حکمو اولا گر جاری،
اولی فی الحال دؤنوب ماه منور ساعت.
مختصر، طول کلامیمدن، ایا کان کرم.
سیّد زاره گرک دور اولا زیور ساعت.
بو تمناده گمانیم بودو کیم، عیب دئگیلا،
اؤز آغاسیندان اگر ایسته سه چاکر ساعت.