حاجی اسماعیل اوغلو آغایا

حاجی اسماعیل اوغلو آغایا

ای وئرن فیضی کایناته صفا،
آدی حاجی آغا، وجودی آغا.
ائیله سین تاری حاجییا رحمت،
یئری اولسون او جنت المأوا.
گوش قیل هوش ایله شکایتیمی،
گؤستریر عرض حالیما معنا.
دورموش ایدیم دونن علی بئی ایله،
تینگه ده صحبت ائتمه یه یکجا.
گلدی ناگه خلیفه دعوت اوچون،
ائتدی تکلیف علی بئی یه تنها.
گئجه گلسین تباق اوچون علی بئی،
منی تکلیف ائتمه‌دی اصلا.
سافرین اون اوچو او، خلفه سفر،
اؤزو نحس اولدوزو او قلبی قرا.
اوندان ائتدیم سئوال، کئی خلفه،
منی ده دعوت ائیله‌ییب آغا؟
وئردی بیر نوع ایله جوابیمی سخت،
دئدی کی، سن هارا، تباق هارا؟
نه روا دیر اولا او مجلسده
بیر سنین کیمی شخص بی سر و پا؟
محفل تاجران شیروان دیر،
دئییل اول بزم لایق شعرا.
دوغروسو، سینمیشام بو حالتدن،
بو صفت ماجرا دئییلدی روا.
ائده سن اهل دولتی دعوت،
دوشمه یه یاده بیز تکی فقرا.
ائیله سین بو ایشی مبارک حق،
ائیلرم من همیشه خیر دعا.
بیلمیرم، لیک بو خجالتدن
چیخاجاقسان نه نوع ایله، آیا؟
عید نوروزدور، باهار اولدو،
شاخ لر گئیدی خلعت خوزرا.
نه روا دیر کی، من قالام عریان،
نه روا دیر قبا گئییم، نه عبا؟
کؤهنه لیب دیر قبای اطلسیمیز،
منه بیل دیر کی، ائتمیش ایدین عطا.
تازه سین وئرسن، اختیارین وار،
وئرمه سن ده ایشیمدی مدح و ثنا.
سنی پیوسته شادمان ائتسین
خالق کاینات صبح و مسا.
اوغلوو ساخلاسین بلالردن،
ای ایلاهی، جاهاندا بار خدا!
سنه دایم دعا چیدیر سیّد،
دیل و جان ایله هر صباح و مسا.