منو
میرزه رحیم فنایا
میرزه رحیم فنایا
آگاه اول، ای فنای تبهکار و پرهوس،
اقدام ائتمه‌ییب سن ائدن کاره هیچ کس.
هجو ائتمیسن مروج بزم اذانی سن
امر شنیعه شیعه ایکن ائتمیسن هوس.
بیر صاعقه حسامه بو گون عاصی اولموسان
کیم، برق غیرتیله یانار جمله خار و خس.
مانند عاصی ائیله میسن هجو زن شعار،
مردانه‌لر اولورمو سنا بیرجه دادرس!
یئتمزمیدی بو باره ده بیداد شمر دون؟
یئتمزمیدی یگانه جفا و غم انس؟
آب فرات تشنه سی نین حالینا گرک
بزم عزاده جاری اولا اشک چون ارس.
گور بیر کمینه همت مردانه گؤستره،
ای زن خصال، هچو نه لازیمدی پیش و پس.
صد حیف، شیشه ساکینیدیر اول پری جمال،
طوطی اولوبدو، حیف، قوراب ایله هم قفس!
ملک فناده فانی اولایدی فنا، اگر
بزم بقایه جان ایله راغیب اولوردو بس.
سلطان نینوایه ائدیب نئی کیمی نوا،
آغلاردی هر دقیقه و هر لحظه، هر نفس.
مزبوردییر شعاع تجّلای حق، ولی
دیوه شهاب ساقب و موسی یه دیر قبس.
ای کاروان عشقه ائدن ریشخندلر،
قلبینده نکته وار کی، ائدر ناله چون جرس.
بیهوده سانما اهل دلین آه و زارینی،
سن مهره تاسه سالما کی، بیهوده دیر بو سس.
جولانه گلمه چورت ایله، چک اینانینی،
چوخ تند سورمه عرصۀ ناورد آرا فرس.
ناکس جلال و دولت ایله بیر کس اولماییب،
کیم سگ مکسدی، گر اوخونا قلب سگ مگس.
البته، ایندی چای و پلو دان غرور ائدر،
عمرونده گؤرمه‌ییب دیر او کیم دانۀ عدس،
گؤردوکده غم تریر ابوس اولما، شعریمی،
بازار امتیازده کیم، اولموسان اساس.
گر سیّدی کمینه کیمی هجو ائیله سن،
شوکر ائیلرم خدایه کی، حاصلدی ملتمس.
سیّد دعا چیدیر سنه، ای کان مرحمت،
راضی دئییل اونا کی، قونا اوستوه مگس.
اولسون او گون کی، سن چیخاسان تخت عزته،
اینینده سرخ جامه و باشیندا آل فس.