منو
دربندلی خلیل تخلص شاعره
دربندلی خلیل تخلص شاعره
ای پیر خردمند و هنرپرور دوران،
وی مفلیق و زیرطبو و دانا و سخندان.
همنام خلیل الله و هم خلق محمد،
هئیتده چو ادریس و حکمتده چو لقمان.
اشعار شریفین اوره یه باعث بهجت،
گفتار لطیفین تن پژمرده یه بیر جان.
سنسن بو گون آفاقده سؤهبان فصاحت،
هم وارثی “امق” سن و همی نایب “هسّان”.
سن نظم سپهرینده هامان مهرسن، ای پیر
کیم، خیره شعام قیلار عالم لری رخشان.
سن قمری خوش لهجۀ باغ عرفاسن،
هر مصرع مضون سنه بیر سرو خرامان.
رخسار منیریندی سنین نور صباحی-
کیم، روشن ائدر عالمی چون مهر درخشان.
دون یازدیغین اشعار فرح بخش و لطیفین
یئتدی منه، اولدو اورییم خرم و خندان.
باخدیقجا منیم عمرومو آرتیردی سوادی،
گویا او سواد ایچره‌دی یوز چشمۀ حیوان.
مضمر او سواد ایچره اولان معنی روشن،
بیر روز منوردی دل شبده نمایان.
یارب، بو خلیلی بیزه چوخ گؤرمه جاهاندا،
بو آتش دنیانی اونا ائیله گولوستان.
تعظیم ایله یئردن گؤتوروب بندۀ زاری،
اؤز چاکر افتاده سینه ائیله‌ییب احسان.
لطفله ائدیب ذره نی خورشیده مقابل،
قویموش لقب مورینی شفقتله سلیمان.
بیر سَوَنی شهباز قیلیب، روبهی اژدر،
بیر ظلمته نورانی دئییب، قطره یه عمّان.
اول پادشه مسند اقلیم فصاحت
شفقتله ائدیب دیر لقب بنده نی سلطان.
احسنتُ کمالاتوا، ای پیر خیضیرپی -
کیم، یازدیغین اشعار یئتر فضله و برهان.
خرم او ولایت کی، اولا سیز تکی اهلی،
مجموعه سی خوش طینت و دیندار و مسلمان!
یارب، اولا مأمور بئله خطۀ زیبا،
بو ساحت دربند اولا چون روضۀ رضوان!
دیدارووزا تشنه ایدیم خیلی زامان دیر،
اول نوع ایله کیم، سو هوسینده اولا عطشان.
اما منه بیر وقت نصیب اولدو بو دولت –
کیم، یوخ فرس طعبده بیر قووۀ جولان.
احوالیمی درهم ائله‌ییب غبّ محرّیق،
سئودای حرارت ائله‌ییب جسمیمی سوزان.
سفرادن اولوب فمّده صدپاره لسانیم،
آماس قیلیب، قویۀ تقریره یوخ الحان.
بیر یان بو مرض، بیر یانا شیروان فراقی،
بیر یانه دخی حسرت رخسارۀ جانان.
خاصه کی، سفر عزم زحمتدی، پیمبر
تقریر ائله‌ییب دیر سفری قطعۀ نیران.
ضعف مرض ایله کی، دؤنوب جسمیم هلاله،
گر خدمتوه یئتمه سم، اولماز منه نقصان
بس “شرح مَمَر” رمزی کفایتدی بو حاله،
تتویل دلایل اولو عشق اهلینه شایان.
امید کی، سیز ائیله یه سیز رنجه قدم، تا
داروی عیادت ائده بو خسته یه درمان.
عفو ائت غلطیم اولسا اگر، اولموشام، ای پیر،
چون خوبلارین زلفو تکی حالی پریشان.
جمعیت خاطرله، خدایا، اولاسان شاد،
کامینجا اولا دهرده دایم سنه سامان!
امید کی، مقبول اولا بو تحفۀ احقر،
سیّد دل و جان ایله سیزه اولدو ثناخوان.