صفا حاقیندا

صفا حاقیندا

آچیل ای دل کی، نوروز اولدو، هنگام صفا گلدی،
آچیلدی غنچه لر، گول لر، بهار دیل گوشا گلدی،
چمن صحننده چاک اولدو یئنه پیراهن یوسف،
زلیخا بزمی تک گولزاره یوز ذوق و صفا گلدی.
بحمدالله، قورتاردیق اول زمستان ماجراسیندان،
یئتیشدی ماه فروردین، بو فصل جانفزا گلدی!
ترشح قیلدی باران ابرلردن سبزه زار اوسته
کی، گویا خیضر اوچون ظلماتدن آب بقا گلدی.
اوزاندی روز شب دن، نور اولدو ظلمته قالیب،
چمندن زاغ گئتدی، بولبول دستانسرا گلدی.
سفردن گلدی گول، قیلدی چمنده فیضلر ظاهر،
بو هم بیر فیض دیگر کیم، او یار دلروبا گلدی.
محمد نوری ظاهر اولدو گون تک کاینات ایچره،
ضیالانسین گؤزوم کیم، عالمه نوری ضیا گلدی.
گل، ای اول کعبۀ دیدار اوچون حسرت قالان کؤنلوم،
دولان باشینه، قربان اول کی، هنگام فدا گلدی!
باهار اولدو، آچیلدی لاله، گلدی یار گولروییم،
بو گلمک دن دل بیماریما یوز مین شفا گلدی،
گل، ای ماهیم کی، سنسیز اولدو زلفون تک گونوم قاره،
گل، ای شاهیم کی، سنسیز باشیما یوز مین بلا گلدی!
آچیلسین، فیضه یئتسین، گریه دن بو کور اولان چشمیم –
کی، خاک مقدمیندن اول نگارین طوطیا گلدی.
بو گون شیروانه بیر گون دوغدو کیم، گؤرجک تجّلاسین،
فلک دن، هم ملک دن یوز صدای مرحبا گلدی.
دیل مجروحه یئتدی، شکرلله، عاقبت ملهم،
شکسته استخوانیمچون بو گون اول مومیا گلدی.
گدالیقدان قوتاردیم، پادشاه روزگار اولدوم –
کی، باشیم اوزره حق دن سایۀ بال هما گلدی.
گؤروندو زلف عنبرتان اول آهونیگه سخن،
آچیلدی چین قاطاری، نافۀ دشت خطا گلدی.
ترحم قیل، حبیبیم، کسمه لطفون آشنالردن –
کی، سنسیز باشیمه بیگانه لردن چوخ بلا گلدی.
سرودوم ناله و افغان، شرابیم اولدو گؤز یاشی،
نه‌لر چکدیم گؤر، ای گول، باشیما یوز مین خطا گلدی!
خیال کاکل و زلفونله کیم، هر جانبه باخدیم،
بیابان اولدو کؤنلوم، چشمیمه عالم قرا گلدی.
هوای کاکل و زلفونله دوشدوم اؤزگه سودایه،
اولوب دیوانه هردم باشیمه یوز ماجرا گلدی.
مبادا اینجییه طول سخندن اول پری، سیّد،
یئتیر اتمامه کیم، بو شعری، هاتف دن ندا گلدی!