هرچند کی، فردوسی صفاهانه یئتیشمز

یوز حوسن، دیل و دیدۀ حیرانه یئتیشمز،
یوز گنج، حقیقتده بو ویرانه یئتیشمز.
یوز باغ و باهار اولسا منیم کؤنلوم آچیلماز،
فریادیما تا نالۀ مستانه یئتیشمز.
اول آتش سوزانه نه حاصل یاووق اولماق،
تا یانمایا مقصودونا پروانه یئتیشمز.
ای بولبول نادان، بو نه آه و نه فغان دیر –
کیم، بیر یئره فریاد ضعیفانه یئتیشمز.
گر یئتمه سه بولبول منه، ای گول عجب اولماز –
کیم، شاخ گول اول سرو خورامانه یئتیشمز.
بیمرد منه موژدۀ درمان نه وئریرسن،
قوی من اؤلوم اول درده کی، درمانه یئتیشمز.
ای ابر تونوک مایه منی سانما تهی دست –
کیم، بحر گؤهر دیدۀ گریانه یئتیشمز.
دونیایا حریص اولما، اونوت عقل معاشین –
کیم، مور بو وادیده سلیمانه یئتیشمز.
اول چشم سیاه مستی گؤرن کیمسه بیلیر کیم،
یوز تیر قضا ناوک مژگانه یئتیشمز.
گر یاندیرا اؤز وارینی پروانه روادیر،
هرچند کی، فردوسی صفاهانه یئتیشمز.
تبریز آچار کؤنلومو، قؤوسی، گر آچیلسا،
هرچند کی، فردوسی صفاهانه یئتیشمز.