ایش مانا قالسایدی گر، کئچمیش ایدیم باده دن

گرچی توتوب عالمی شونشو غوغای عشق،
یوخدو جاهاندا، ولی من کیمی روسوای عشق.

جان و دیل و عقل و هوش جوراله مسلّم اونا،
ایندی ندیر بیلمزم داخی تمنای عشق.

خون دیلی دیشره یه مردم چشمیم تؤکر،
کیم، گرک آری اولا منزل و مأوای عشق.

دور یولا دوش، ای طبیب، چاره منیم دردیمه،
لعل لب دلبری یازمیش اطبای عشق.

واعظ افسانه گو دون منی نیرنگ ایله،
ایستر ایدی دؤندریب ائیله یه ترسای عشق.

ایش مانا قالسایدی گر، کئچمیش ایدیم باده دن،
طالع ائدیب یارلیق، قویمادی دانای عشق.

درگه پیر مغان-ملجی امن و امان،
خانه گهی مئی فروش-بزم دیل آرای عشق.

زاهد ساحل نیشین، بحر بلا دان ساقین،
کامه چکر یونسی ماهی دریای عشق.

سال تن ناپاکینه خرقۀ صد پاره نی،
هر قدح لایق دؤگول خلعت زیبای عشق.

قیس له همدرس ایدیم، قالدی او «واللیل»-ده،
ناقص ایمیش، اولمادی واقیت معنای عشق.

بادیۀ هجرده ذاکیر گمگشته یه،
اولدو عجب راهبر مرشد و مولای عشق.