منو
خدنگ یاره بنزتدیم
او مژگان سیه نوکین خدنگ یاره بنزتدیم،
خطادیر، چشم مستین آهوی تاتاره بنزتدیم.
گؤزون مردملری سرمست اولوب، تؤکمک دیلر قانیم،
دوزوبدور هر طرف پیکان، عجب خونخواره بنزتدیم.
چکیلمیش گوشه یه بولبول، فغان و ناله‌لر ائیلر،
دوشن گول اوسته دامه عندلیب زاره بنزتدیم.
توتوب کج گردنین هر لحظه اولموش محو نظاره،
خیال یار ایله حیران باخان ناچاره بنزتدیم.
گؤروب طرف بناگوشونده چین – چین زولف موشکینی،
او گنجی شایگان اوسته یاتان شاماره بنزتدیم.
دئییردیم کیم، نه دن دیر قیس اولوب دیوانۀ عالم؟
جنون سرریشتسین اول طرۀ طراره بنزتدیم.
جفای دهریده گؤردوم ائدیردی شیکوه بیر مضطر،
سسیندن ناتوان بی دل و افکاره بنزتدیم.