منیم پاسپورتوم

دۆنن،
من شئعری‌نی اوخودوم
قؽرمیزی جیلدلی پاسپورتونو
ایفتیخارلا دۆنیایا نیشان وئرن
بیر شاعیرین.
قلبیمده سئوینجله، کین
سانکی ایکی گور چای ایدی،
قاریشدی بیر بیرینه.
چؽخاریب جیبیمدن
پاسپورتومون
بوزارمیش ساج چؤرگینه بنزه‌ین
رنگینه.
قلبیمده سئوینجله، کین
قاریشدی بیر-بیرینه...
سئویندیم،
بو عادی پاسپورتدور،
یازی‌سی، مؤهورو وار.
حتی وطنیمی،
میلّیّتیمی ده یازمیشلار.
آنجاق یازماییبلار
کیمین تبعه‌سی‌یم.
فقط، نه غم.
من ده بونو ایسته‌ییرم،
نه آغام اولسون،
نه ده فرمان وئرنیم.
رعیّت اولماسین آدیم.
حقیقته چئوریلیر دئیه‌سن
بو مورادیم.
کیم بیلیر،
بلکه، پاسپورت یازان قؽز
باخیب اۆزومه
آدیمی تبعه‌لیکدن پوزموش،
منه آزادلیق یازمیش.
اؽندی نه بنده‌یم،
نه ده آغام وار.
نه شهرده مۆلکوم،
نه کندده تورپاغیم وار.
فقط شاعیرم.
یاخشیمی،
پیسمی، دئیه بیلمرم.
دؤش جیبیمده بیر قلم،
بیر ده بلوکنوتوم.
بیر ده کی،
اۆستو ماوی خطلرله یازیلمیش
بوز جیلدلی
«تبعه‌سیز» پاسپورتوم.
آنجاق کیم بیلیر،
من نه زامان وطنداش اولاجاغام.
کیم بیلیر،
من او گۆندن نه قدر اوزاغام.
فقط،
اینانیرام بونا؛
گله‌جک ائله بیر زامان،
یا بو بوز رنگلی پاسپورتوم
بویاناجاق سنگرده
قلبیمین قانینا،
یا دا
جبهه‌دن قلبیله دؤنوب بیر سحر
بایراغیمی توتاجاغام
گۆنشله یاناشی.
اولاجاغام
آزاد بیر دۆنیانین
آزاد بیر وطنداشی.

باکی، ۱۹۵۶