ای خوش اول گون لر کی، رخسارین منه منظور ایدی،
چشم امیدیم چراغ وصلدن پرنور ایدی.
قرب شوقی عافیت بخش تن بیمار ایدی،
وصل ذوقی راحت افزای دل مهجور ایدی.
عزتیم شمعی منور، طالعییم عزمی قوی،
دولتیم حکمی روان، عیشیم ائوی معمُور ایدی.
دامن اقبالیمه گرد تعرض یئتمه دی،
چشم حاسد چهرۀ جمعیتیمدن دور ایدی.
آدم ایدیم، قرب درگاهیندا بولموشدوم قبول،
منزل جنّت، مئییم کوثر، انیسیم حور ایدی.
بخت مطلوبیم میسر قیلماغا محکوم اولوب،
دهر اسبابیم مهیا قیلماغا مأمور ایدی.
هر دعا قیلسام، توقف سوز اولوردو مستجاب،
هر تمنا ایله سم، اهمال سیز مقدور ایدی.
هجر وهمیندن یئتیرمزدیم کدورت کؤنلومه،
گرچی دورانین مخالف گزمگی مشهور ایدی.
نولا گر سالسا فضولینی غم هجرانه چرخ،
وصل ایامیندا اول غافل ایکن مغرور ایدی.