منو
چون نصیبیم اولمادی وصل حبیب
چون نصیبیم اولمادی وصل حبیب،
بیر غریب بی نصیبم، یا نصیب!
باشیم آغریتما، قو، ناصح! سن داخی،
واعیظین بوینونا شمشیر حطیب.
ائیله‌دی بیزار عالمدن منی،
طعن اغیار و تقاضای رقیب.
خسته‌ی هیجرم، منه اولماز علاج،
زحمت بیهوده چکمه‌سین طبیب!
درد دل یارین فراقیدیر، همان
غوربت اندوهون بیلیر آنجاق غريب.
وصلینی ائیلر غریبی مدعا،
مستجاب ائتگیل دوعاسین، یا مجیب!
بیر غریب بی نصیبم، یا نصیب!
باشیم آغریتما، قو، ناصح! سن داخی،
واعیظین بوینونا شمشیر حطیب.
ائیله‌دی بیزار عالمدن منی،
طعن اغیار و تقاضای رقیب.
خسته‌ی هیجرم، منه اولماز علاج،
زحمت بیهوده چکمه‌سین طبیب!
درد دل یارین فراقیدیر، همان
غوربت اندوهون بیلیر آنجاق غريب.
وصلینی ائیلر غریبی مدعا،
مستجاب ائتگیل دوعاسین، یا مجیب!