کئچیردی جوشن جاندان خدنگین اول کمان ابرو
کئچیردی جوشن جاندان خدنگین اول کمان ابرو،
ساناسان تیغ مصریدیر، ائدر هر لحظه قان ابرو.
شب عئید اولدو، گؤزلرلر هیلالی سو به سو هر کس،
نه خوش اولوردو گؤرستسه او مه رو، ناگاهان ابرو.
نه حاجت جانه! هردم ناوک غمزهن یئتیشمزمی،
که گه-گه گؤسترر من بی دله شکل کمان ابرو؟
دمادم قصد ائدر بو سینهیه خنجر چکیب موژگان،
یازار، خشم ائیلهییب قیلمایا طغرا هر زامان ابرو.
منی گر اؤلدوررسن، اؤلدور، ای غم! هئچ نیزاعیم یوخ،
ولی بو دنلی قوی کیم گؤستره اول نوجوان، ابرو.
بنی آدمده آنین کیمی بیر حوسن اولامی یارب،
اگر حوسن اولسا، اولماز اینچنین چشم آنچنان ابرو.
غریبی ابلهی گؤر، گؤز یاشین جیسمه زره ائیلر،
خدنگین جوشن جاندان کئچیرر اول کمان ابرو.