ایستمزسن دونیادا، ای مه! منِ دیوانهنی
ایستمزسن دونیادا، ای مه! منِ دیوانهنی،
گؤرمهمیشدیم ساناسان سن داهی بو ویرانهنی،
قصد جان ائدیب گؤزون چوخ رخنه قیلدی کؤنلومه،
اوغرولار آری متاع ایچون یارالار خانهنی.
مسکنین دیر عشقینین، جانا! بو کؤنلوم خانهسی،
حسرت و هیجره نزول ائتدیرمه اول کاشانهنی.
خالین ائدیب آرزو، روحوم اوچارسا، یوخ عجب،
کیم تحمل ائدهمز آج قوش گؤروجک دانهنی.
مست لایعقل اولور، توشمز الیندن جام می،
کیم گؤررسه بیر نفس اول نرگیز مستانهنی.
رهن ائدردی بادهیه تسبیح ایله سجادهسین،
تاپسا گر اول زاهید عابید بو خوش میخانهنی.
جام جمدن ال یویور مست الست اولور مدام،
ای غریبی! کیم کی نوش ائیلرسه بو پیمانهنی.