منو
حال-اسف‌ایشتیمالیمی تصویرده بیر آه-مظلومانه
هر کس عالمده بیر بلایه دۆچار
اولور، اما منیم کیمی اولاماز.
کۆنج-مؤحنتده قالمیشام ناچار،
بو کؤنول دردینه دوا بولاماز.
غم-هیجریله بیقرار اولموش،
چۆنکی مهجور-بزم-یار اولموش.
کؤنلومون حالینی ائدر تصویر
روی-زردیمله، چشم-خۆنباریم.
اهل-ذؤق ایستر ائیله‌سین تقدیر
کی، ناسیل یار ایمیش منیم یاریم.
هر کسین ذیکری بزم-ذؤوق و صفا،
ویردیم اولموش منیم ده وا اسفا.
ائدر عشق اهلی رسم-یاره ماراق،
احتیمال آلسین اونلا حسرتینی.
یاریم اولماز منیم گؤزومدن ایراق.
بولموشام چۆن کؤنولده صورتینی.
اۆرگیم رنگ-ارغوان اولموش،
اریمیش لاختا-لاختا قان اولموش.
منه لایق گؤرورسه اهل-غرض،
بنزدیم یاریمی چمن گۆلونه.
ایسته‌مم وئرسه‌لر جاهانی عوض،
داغینیق زۆلفونون کسیک تئلینه.
دئیه‌مم کی، نه دۆرلو زیبادیر،
خلعت اول یاره قانلی دیبادیر.
یاره‌لر جیسم-نازنینیندن
قؽزاریر، سانکی قؤنچه‌ی-گۆلدور.
ضعف مشهوددور جبینینده
منجه تصویر-حالی مۆشکولدور.
محو اولور فیکر ائدینجه جیسم و تنیم،
آمان الله! اودور منیم وطنیم!
بیر زامان بو وطن معاریفجه
ساییلیردی یئر اۆزره بیر گۆلشن.
کسب-غفلت ائدیب تصادوفجه
ایمدی اولموش لیباسی قانلی کفن.
گئت-گئده قابیل-زوال اولموش،
آیاق آلتیندا پایمال اولموش.
بیز، حقیقت، زاواللی یاورولاریز،
بو وطن بیر سئویملی والیده‌دیر.
عبث اغیاردان وفا اوماریز،
بابامیز یوخ کی؟! بؤیله حالده‌دیر.
بیزه گؤز تیکمیش اول وفا کانی،
مادرین یاوروسیله‌دیر شانی.
ای وطن! ای کؤنول پرستاری!
وار اۆمیدیم، قۆصوره باخمیاسان،
بیزه ترجیح ائدیب ده اغیاری،
بوراخیب نار-هیجره یاخمیاسان.
سنی بو حاله سالدی غفلتیمیز،
داها عفو ائت، یئتر ندامتیمیز.
گۆلویور هپ تامام اهل-جاهان
بو اسف‌ایشتیمال-حالیمیزه،
آمان الله! نه درد-بی‌درمان،
گلیورمی‌یدی هئچ خیالیمیزه.
بیزی، ای یئر! یاریل دا کامینا چک!
ائییدیر بو حیاتدان اؤلمک.
مایه‌ی-ایفتیخاری ار کیشی‌نین
وطن اوغروندا بذل-هیمّتدیر.
لافه باخمازلار، ایشته هر کیشی‌نین
ایشی آیینه‌‌سینده مۆثبتدیر.
غئیرت ایستر کی، جان نیثار ائده‌لیم،
مدنیتله ایفتیخار ائده‌لیم.
داها محو ائتدی آرتیق ایستیبداد،
یؽخدی ظۆلم آتشینه جانیمیزی.
اولدو هر بیر حۆقوقوموز برباد،
دینله‌مز کیمسه الامانیمیزی.
بو نه دهشتلی حالدیر، یا رب،
بیلمم کی، نه‌دیر بو حاله سبب.
ای وطن! سنده پارلایاندا ضیا
بۆسبوتون اهل-غرب جاهیل ایمیش.
ایمدی بولموش وۆقوع عکس-قضا،
عجبا، بو ناسیل تغافیل ایمیش؟
کیم تصوّور ائدرسه بو حالی،
وارلیغی حیسّدن اولور خالی.
بیزی بو حاله سؤوق ائدن بی‌عار
مۆطلقا خواب-جهله دالمیش ایمیش.
بیزی ایغفال ائدن زامان اغیار
دؤور-عالمجه مات قالمیش ایمیش.
ایمدی غئیرت ائدرسه میلّتیمیز،
یئنه عؤودت ائدر سعادتیمیز.
هر شیتا-باهاری مؤوجیب اولور،
واردیر امنیتیم بو حاله منیم،
یئنه اونلار ان اسکی حالی بولور،
هئچ ماراق ائتمه، نازنین وطنیم.
منه گل! گل منه، زاواللی وطن!
هئچ اونوتمام سنی بو حالیله من.
دخی یاد ائتمه بیر ده مافتالی،
مؤحتمیل شاهراهه یول بولالیم.
هله ساچماقدا اول فۆیوضاتی
لمعاتیله فئیض‌یاب اولالیم.
واردیر اۆمّید صبح-ایقباله،
شب-هیجرانه یوخمو دۆنباله؟!
اولور، اما منیم کیمی اولاماز.
کۆنج-مؤحنتده قالمیشام ناچار،
بو کؤنول دردینه دوا بولاماز.
غم-هیجریله بیقرار اولموش،
چۆنکی مهجور-بزم-یار اولموش.
کؤنلومون حالینی ائدر تصویر
روی-زردیمله، چشم-خۆنباریم.
اهل-ذؤق ایستر ائیله‌سین تقدیر
کی، ناسیل یار ایمیش منیم یاریم.
هر کسین ذیکری بزم-ذؤوق و صفا،
ویردیم اولموش منیم ده وا اسفا.
ائدر عشق اهلی رسم-یاره ماراق،
احتیمال آلسین اونلا حسرتینی.
یاریم اولماز منیم گؤزومدن ایراق.
بولموشام چۆن کؤنولده صورتینی.
اۆرگیم رنگ-ارغوان اولموش،
اریمیش لاختا-لاختا قان اولموش.
منه لایق گؤرورسه اهل-غرض،
بنزدیم یاریمی چمن گۆلونه.
ایسته‌مم وئرسه‌لر جاهانی عوض،
داغینیق زۆلفونون کسیک تئلینه.
دئیه‌مم کی، نه دۆرلو زیبادیر،
خلعت اول یاره قانلی دیبادیر.
یاره‌لر جیسم-نازنینیندن
قؽزاریر، سانکی قؤنچه‌ی-گۆلدور.
ضعف مشهوددور جبینینده
منجه تصویر-حالی مۆشکولدور.
محو اولور فیکر ائدینجه جیسم و تنیم،
آمان الله! اودور منیم وطنیم!
بیر زامان بو وطن معاریفجه
ساییلیردی یئر اۆزره بیر گۆلشن.
کسب-غفلت ائدیب تصادوفجه
ایمدی اولموش لیباسی قانلی کفن.
گئت-گئده قابیل-زوال اولموش،
آیاق آلتیندا پایمال اولموش.
بیز، حقیقت، زاواللی یاورولاریز،
بو وطن بیر سئویملی والیده‌دیر.
عبث اغیاردان وفا اوماریز،
بابامیز یوخ کی؟! بؤیله حالده‌دیر.
بیزه گؤز تیکمیش اول وفا کانی،
مادرین یاوروسیله‌دیر شانی.
ای وطن! ای کؤنول پرستاری!
وار اۆمیدیم، قۆصوره باخمیاسان،
بیزه ترجیح ائدیب ده اغیاری،
بوراخیب نار-هیجره یاخمیاسان.
سنی بو حاله سالدی غفلتیمیز،
داها عفو ائت، یئتر ندامتیمیز.
گۆلویور هپ تامام اهل-جاهان
بو اسف‌ایشتیمال-حالیمیزه،
آمان الله! نه درد-بی‌درمان،
گلیورمی‌یدی هئچ خیالیمیزه.
بیزی، ای یئر! یاریل دا کامینا چک!
ائییدیر بو حیاتدان اؤلمک.
مایه‌ی-ایفتیخاری ار کیشی‌نین
وطن اوغروندا بذل-هیمّتدیر.
لافه باخمازلار، ایشته هر کیشی‌نین
ایشی آیینه‌‌سینده مۆثبتدیر.
غئیرت ایستر کی، جان نیثار ائده‌لیم،
مدنیتله ایفتیخار ائده‌لیم.
داها محو ائتدی آرتیق ایستیبداد،
یؽخدی ظۆلم آتشینه جانیمیزی.
اولدو هر بیر حۆقوقوموز برباد،
دینله‌مز کیمسه الامانیمیزی.
بو نه دهشتلی حالدیر، یا رب،
بیلمم کی، نه‌دیر بو حاله سبب.
ای وطن! سنده پارلایاندا ضیا
بۆسبوتون اهل-غرب جاهیل ایمیش.
ایمدی بولموش وۆقوع عکس-قضا،
عجبا، بو ناسیل تغافیل ایمیش؟
کیم تصوّور ائدرسه بو حالی،
وارلیغی حیسّدن اولور خالی.
بیزی بو حاله سؤوق ائدن بی‌عار
مۆطلقا خواب-جهله دالمیش ایمیش.
بیزی ایغفال ائدن زامان اغیار
دؤور-عالمجه مات قالمیش ایمیش.
ایمدی غئیرت ائدرسه میلّتیمیز،
یئنه عؤودت ائدر سعادتیمیز.
هر شیتا-باهاری مؤوجیب اولور،
واردیر امنیتیم بو حاله منیم،
یئنه اونلار ان اسکی حالی بولور،
هئچ ماراق ائتمه، نازنین وطنیم.
منه گل! گل منه، زاواللی وطن!
هئچ اونوتمام سنی بو حالیله من.
دخی یاد ائتمه بیر ده مافتالی،
مؤحتمیل شاهراهه یول بولالیم.
هله ساچماقدا اول فۆیوضاتی
لمعاتیله فئیض‌یاب اولالیم.
واردیر اۆمّید صبح-ایقباله،
شب-هیجرانه یوخمو دۆنباله؟!