منو
علم-بشر
«بیر مکتوب مۆناسیبتیله»
برادریمه:
«کسب-عۆرفان ایچین، فضیلت ایچین
دورما، یۆکسل!» دئییرسن...ایشته منیم
ان بؤیوک، ان سئویملی آمالیم،
غایه‌ی-مقصدیم بودور. لاکین،
نه ایچین گیزله‌مک گرک، یئتیشیر...
نه قدر پۆراومید و بی‌عارام
گئجه-گۆندوز چالیشسام، اوغراشسام
یئنه ان سون نتیجه هئچلیکدیر.
«آراماق، بولماق، ایچتیهاد ائتمک،
عاریف اولماق...» دئییردین، ایشته بو بیر
روح‌پرور، سئویملی خۆلیادیر
کی، اینانماق عبث... ناسیل، نه دئمک.
ایسترم آنلاییرمیسان؟ مثلا:
ایمدی یئردن سمایه دوغرو درین،
چوخ درین بیر فضا تصوّور ائدین،
یۆکسلیب بیر بیاض قانادلی هۆما،
— تیزپرواز بیر فریشته کیمی —
بؤیله دالسین اونون درینلیگینه؛
نه اولار؟ شۆبهه یوخ کی، شهپرینه
بیر رخاوت اولار دا مۆستؤولی؛
یورولور، سونرا چؽرپینیر، باییلیر،
سؤنر اوّلکی اعتیلا هوسی؛
اوچاماز آرتیق، ایشته سون نفسی...
غافیل اینسان دا هپ او فیکره اسیر.
بشریت زاواللی، چوخ معصوم...
دایما بیر سرابه آلداناراق،
قوشویور، سانکی بیر دنیز بولاجاق،
«بیلمک، اؤیرنمک» اؤیله بیر اوچوروم
کی، اونون اینتهاسی یوخ، دیبی یوخ...
«بیلیرم» سؤیله‌ین ده وار پک چوخ.
نمه لازیم... او بیر خیالتدیر.
«علم و عۆرفان» نه‌دیر، من آنلامادیم،
چۆنکی هپ جهله دوغرودور هر آدیم.
«بشریت کمالی بولدو» دئنیر...
ایشته بۆرهان! «بو گۆن ده بیر قانون
کشف اولونموش...» فقط بیترمی زۆنون؟!
بیر حقیقت بو گۆن مۆسلّم ایکن،
اونو مۆطلق یارینکی حیکمتلر
زهرخندی‌یله اؤرسه‌لر، زده‌لر،
ایکی گۆن سونرا عینی حیکمتدن
داها چوخ شۆبهه‌لر، تردّودلر
دویار اینسان، بو، ایشته علم-بشر!..
برادریمه:
«کسب-عۆرفان ایچین، فضیلت ایچین
دورما، یۆکسل!» دئییرسن...ایشته منیم
ان بؤیوک، ان سئویملی آمالیم،
غایه‌ی-مقصدیم بودور. لاکین،
نه ایچین گیزله‌مک گرک، یئتیشیر...
نه قدر پۆراومید و بی‌عارام
گئجه-گۆندوز چالیشسام، اوغراشسام
یئنه ان سون نتیجه هئچلیکدیر.
«آراماق، بولماق، ایچتیهاد ائتمک،
عاریف اولماق...» دئییردین، ایشته بو بیر
روح‌پرور، سئویملی خۆلیادیر
کی، اینانماق عبث... ناسیل، نه دئمک.
ایسترم آنلاییرمیسان؟ مثلا:
ایمدی یئردن سمایه دوغرو درین،
چوخ درین بیر فضا تصوّور ائدین،
یۆکسلیب بیر بیاض قانادلی هۆما،
— تیزپرواز بیر فریشته کیمی —
بؤیله دالسین اونون درینلیگینه؛
نه اولار؟ شۆبهه یوخ کی، شهپرینه
بیر رخاوت اولار دا مۆستؤولی؛
یورولور، سونرا چؽرپینیر، باییلیر،
سؤنر اوّلکی اعتیلا هوسی؛
اوچاماز آرتیق، ایشته سون نفسی...
غافیل اینسان دا هپ او فیکره اسیر.
بشریت زاواللی، چوخ معصوم...
دایما بیر سرابه آلداناراق،
قوشویور، سانکی بیر دنیز بولاجاق،
«بیلمک، اؤیرنمک» اؤیله بیر اوچوروم
کی، اونون اینتهاسی یوخ، دیبی یوخ...
«بیلیرم» سؤیله‌ین ده وار پک چوخ.
نمه لازیم... او بیر خیالتدیر.
«علم و عۆرفان» نه‌دیر، من آنلامادیم،
چۆنکی هپ جهله دوغرودور هر آدیم.
«بشریت کمالی بولدو» دئنیر...
ایشته بۆرهان! «بو گۆن ده بیر قانون
کشف اولونموش...» فقط بیترمی زۆنون؟!
بیر حقیقت بو گۆن مۆسلّم ایکن،
اونو مۆطلق یارینکی حیکمتلر
زهرخندی‌یله اؤرسه‌لر، زده‌لر،
ایکی گۆن سونرا عینی حیکمتدن
داها چوخ شۆبهه‌لر، تردّودلر
دویار اینسان، بو، ایشته علم-بشر!..