حکایت

حکایت

گناهکارلاردان بیر نفر بیر پادشاه عربین خدمتینه گلدی. او، پادشاه لارین اقرباسیندان چوخ آداملار اؤلدورموشدو. پادشاه اونا دئدی:– بو قدر گناهین اولا اولا، سن نه جراتله منیم حضوروما گلدین؟ دئدی کی، ای ملیک، هرچند منیم گناهیم بؤیوک دور، اما بیلیرم کی، سنین رحمین منیم گناهیمدان بؤیوک دور.
پادشاها اونون سؤزو خوش گلیب اونون گناهلاریندان کئچدی و وزرالاردان بیری سی عرض ائله‌دی کی، ای ملیک، اونون بو قدر گناهی اولا اولا، سن اونون بیر سؤزونه آلدانیب اوندان ال چکدین.
پادشاه عرب دئدی کی، بئله دئیل. من فکر ائله‌دیم کی، اگر اوندان انتقام آلسام، منیم نفسیم شاد اولاجاق؛ اگر عفو ائله سم، اونون کؤنلو شاد اولاجاق و من ثاوابا واصل اولاجاغام. عفوده بیر لذت واردیر کی، انتقامدا یوخدور.