آسلان و ایکی اؤکوز

آسلان و ایکی اؤکوز

بیر چراگاه ایچینده ایکی اؤکوز
اوتلاییرلاردی شاد گئجه گوندوز.
ناگاه اونلارا بیر قوی آسلان
ائیله‌دی حمله سخت صیحه کنان.
چون اؤکوزلر گؤروب او احوالی،
اولدولار فکر خصمدن حالی.
وئردی لر دال دالا او حیوانلار،
قیلدی بوینوزلارییلا جولانلار.
اتفاق ائیله‌ییب دلیرانه،
دوردو اونلار مقابل آسلانه.
گؤردو آسلان چو صورت کاری،
بیلدی کی، حمله سی دئیل کاری.
گؤروب آسلان کی یوخ ایشینده ظفر،
اولدی روبه مثالی حیلت گر.
حیله فکریله اول قوی صولت
اؤکوزون ائیله‌دی بیرین دعوت.
دئدی:– ای گاو خوش علف، هرگاه
اولاسان اول رفیقدن اکراه،
سنه من بعد ائتمرم آزار،
اولوسان هر چمنده برخوردار.
سنه وئرم هامی الافزاری،
گؤرمه سن بیر دیرنده آزاری.
اولوسان دایما پناهیمدا،
درگه عرش اشتباهیمدا.
او قدر وصف ائدیب اؤزون ساتدی،
آخر اول بینوانی آللاتدی.
اونلاری بیر بیریندن ائتدی جدا،
اولدی آسلانه مدعا پیدا.
اونلارین پاره قیلدی اعضاسین.
ای گؤزوم نورو، آنلا معناسین:
اگر اولسایدی اتفاق لری،
گاولر گؤرمزایدی بو خطری.
خواه روس اهلی اولسا، خواه فرنگ
وطن اهلیله اولگیلن یکرنگ.
اتحاد ائیله، اتفاق ائیله،
اوزوی هر مکاندا آغ ائیله.