شاه اسماعیل خطائی (۹٩۳ - ۸۹۲ ه-ق / ۱۵۲۴ - ۱۴۸۶م) آذربایجان و ایراندا صفویلر سولالهسی و یئنی ایران دؤولتی و ایران ایستیقلالینین قوروجوسودور. او اردبیللی شیخ صفیالدین نسلیندن اولوب، سولطان حیدرین اوغلودور. شاه اسماعیل ایراندا اون ایکی ایمام (اثنی عشری) شیعه مذهبینی یایان و اونو ایرانین رسمی مذهبی ائیلهین و شعرلرینده ده شیعهلیگی تبلیغ ائدن شاه و صوفی شاعیردیر.
شاه اسماعیل آذربایجان ادبیاتیندا شیعه لیریزمینین قوروجوسودور. بو لیریزمین تملینی علی(ع) و اونون خاندانینا عشق و باغلیلیق تشکیل ائدیر. خطائینین عاشیقانه غزللری اؤز نؤوعینده اوریژینالدیر. مثنوی طرزینده ۱۵۰۶م دا یازدیغی «ده نامه» تورکجه یازیلان قیمتلی اثرلردندیر. بو اثرین دیلینده جیغاتای لهجهسینین تأئیری گؤرونور. شاه اسماعیل شعرلرینده خطائی تخلصونو سئچمیش و دیوانیندان باشقا بیر ده ۱۶۵ بیتلی «نصحیت نامه» سی واردیر. شاه اسماعیل شیعه تبلیغاتی اوچون آشیق طرزینده قوشمالار یازمیش و بیر قوشما شكلی و بیر ده آهنگ وجودا گتیرمیشدیر. آیریجا عروض وزنینده یازدیغی غزللری سازلا مجلیسلرده اوخونوردو. شاه اسماعیل ۱۵۲۴م (۹۳۰ هجری) ده ۳۸ یاشیندا سل مرضیندن اؤلموش و اردبیلده بابالارینین مزاری یانیندا دفن ائدیلمیشدیر.