منو
جانا! نه‌یه بس کم اعتناسن؟
مثنوی
جانا! نه‌یه بس کم اعتناسن؟
بو سهلدی، مایلِ جفاسن.
عاشقلریوی فگار ائتمه،
هجراندا بی‌قرار ائتمه.
چوخدور بو جهاندا یار مهوش،
سن تک دییل هیچ کیمسه سرکش.
بیلمم نه‌یه بی وفا اولوبسان،
اغیار ایله آشنا اولوبسان.
سالدین نه ایچون منی نظردن،
سِیر ائیلمه‌سن بیزیم گذردن .
اغیار سنه فریب وئرمیش،
هانسی، سؤله، نانجیب وئرمیش؟
مهوشلرین ایشلری جفادیر،
عاشقلرین ایشلری نوادیر.
بیر حالیمی ائیله سن تصور،
ائتمه من زارا چوخ تغیّر.
ای یار عزیز و مهربانیم،
ای مونس قلب ناتوانیم!
ای دلبر نازنین اماندیر،
آرام دل حزین اماندیر.
سن کشور حُسنه پادشهسن،
بو حُسنه جهاندا احسن، احسن!
رحم ائیله‌گیلن کی بی‌قرارم،
آشفته و زار و دلفگارم.
یوز سن کیمی سرو ناز واردیر،
یوز من کیمی عشقباز واردیر.
هانی ائله‌ین بو نوع رفتار،
ای شوخ ستمگر جفاکار.
هئچ سن کیمی یار بی‌وفا وار؟
هئچ من کیمی هجره مبتلا وار؟
مندن نه خطا اولوبدو صادر،
رنجیده اولوب او پاک خاطر.
اغیار ایله دوتما دایم الفت،
آز ائیله‌گیلن بو نوع صحبت.
باالله بیلیرم کلام اغیار،
آخر سن گلعذاری توللار.
مندن سنه ائیله‌مک نصیحت،
بو سؤزلری بیلگیلن غنیمت.
ای قاشی کمان، نگار خونریز،
ای کیپریگی اوخ فساد انگیز.
ای گول یوزو عاشقه چو لاله،
ای غبغبی ساغر و پیاله.
ای زُلفو اولان اوزونه همدم،
شهلا گؤزو فتنه‌خیز عالم.
ای غنچه دهان، گولِ زمانه،
ای یوسف مصردن نشانه.
ای سرو کیمی قدی خرامان،
آهو روشی، نگاهی جیران.
ای آفت جان و رهزن دین،
عشّاقیوی قویما زار و غمگین.
خاصه من خسته و دل افگار،
قید غم و محنته گرفتار.
هجرین غمینه بو گون دچارام،
صبریم کسیلیبدی بی‌قرارام.
سلادی منی فرقتین بلایا،
میل ائیله‌مه عاشقه جفایا.
ای کان ملاحت و وجاهت!
اغیار سنی ائدر ملامت.
گوش ائیله‌مه لغو سؤزدو باطل،
گوش ائیله‌مه، سن گر اولسان عاقل.
گل عاشقی بیرجه یاد ائیله،
پیغامله یا کی شاد ائیله.
آز اؤزگه‌لریله آشنا اول،
آز مایل محنت و جفا اول.
بو حسن و جماله اولما مغرور،
حسنون سنی ائیله‌ییبدی مشهور.
دنیای دنی، گؤزوم! فنادیر،
چون موضع محنت و بلادیر.
یوخ عاقبتی بئله جمالین،
وار رونقی گر حَله جمالین.
بو مضطر ناتوانه بیر باخ،
هجرینده گلیر فغانه، بیر باخ.
آلمیش الینه مدام خامه،
یازسین سنه تا کی بیرجه نامه.
بو طرز ایله ائتدی نامه تحریر،
تا شعری ائده جهانی تسخیر .
مندن قالی یادگار بو شعر،
بیللم قالی روزگار بو شعر.
جانا! نه‌یه بس کم اعتناسن؟
بو سهلدی، مایلِ جفاسن.
عاشقلریوی فگار ائتمه،
هجراندا بی‌قرار ائتمه.
چوخدور بو جهاندا یار مهوش،
سن تک دییل هیچ کیمسه سرکش.
بیلمم نه‌یه بی وفا اولوبسان،
اغیار ایله آشنا اولوبسان.
سالدین نه ایچون منی نظردن،
سِیر ائیلمه‌سن بیزیم گذردن .
اغیار سنه فریب وئرمیش،
هانسی، سؤله، نانجیب وئرمیش؟
مهوشلرین ایشلری جفادیر،
عاشقلرین ایشلری نوادیر.
بیر حالیمی ائیله سن تصور،
ائتمه من زارا چوخ تغیّر.
ای یار عزیز و مهربانیم،
ای مونس قلب ناتوانیم!
ای دلبر نازنین اماندیر،
آرام دل حزین اماندیر.
سن کشور حُسنه پادشهسن،
بو حُسنه جهاندا احسن، احسن!
رحم ائیله‌گیلن کی بی‌قرارم،
آشفته و زار و دلفگارم.
یوز سن کیمی سرو ناز واردیر،
یوز من کیمی عشقباز واردیر.
هانی ائله‌ین بو نوع رفتار،
ای شوخ ستمگر جفاکار.
هئچ سن کیمی یار بی‌وفا وار؟
هئچ من کیمی هجره مبتلا وار؟
مندن نه خطا اولوبدو صادر،
رنجیده اولوب او پاک خاطر.
اغیار ایله دوتما دایم الفت،
آز ائیله‌گیلن بو نوع صحبت.
باالله بیلیرم کلام اغیار،
آخر سن گلعذاری توللار.
مندن سنه ائیله‌مک نصیحت،
بو سؤزلری بیلگیلن غنیمت.
ای قاشی کمان، نگار خونریز،
ای کیپریگی اوخ فساد انگیز.
ای گول یوزو عاشقه چو لاله،
ای غبغبی ساغر و پیاله.
ای زُلفو اولان اوزونه همدم،
شهلا گؤزو فتنه‌خیز عالم.
ای غنچه دهان، گولِ زمانه،
ای یوسف مصردن نشانه.
ای سرو کیمی قدی خرامان،
آهو روشی، نگاهی جیران.
ای آفت جان و رهزن دین،
عشّاقیوی قویما زار و غمگین.
خاصه من خسته و دل افگار،
قید غم و محنته گرفتار.
هجرین غمینه بو گون دچارام،
صبریم کسیلیبدی بی‌قرارام.
سلادی منی فرقتین بلایا،
میل ائیله‌مه عاشقه جفایا.
ای کان ملاحت و وجاهت!
اغیار سنی ائدر ملامت.
گوش ائیله‌مه لغو سؤزدو باطل،
گوش ائیله‌مه، سن گر اولسان عاقل.
گل عاشقی بیرجه یاد ائیله،
پیغامله یا کی شاد ائیله.
آز اؤزگه‌لریله آشنا اول،
آز مایل محنت و جفا اول.
بو حسن و جماله اولما مغرور،
حسنون سنی ائیله‌ییبدی مشهور.
دنیای دنی، گؤزوم! فنادیر،
چون موضع محنت و بلادیر.
یوخ عاقبتی بئله جمالین،
وار رونقی گر حَله جمالین.
بو مضطر ناتوانه بیر باخ،
هجرینده گلیر فغانه، بیر باخ.
آلمیش الینه مدام خامه،
یازسین سنه تا کی بیرجه نامه.
بو طرز ایله ائتدی نامه تحریر،
تا شعری ائده جهانی تسخیر .
مندن قالی یادگار بو شعر،
بیللم قالی روزگار بو شعر.