منو
جانه هم، البته
حمد بی حدیمدیر اول مبدع اشیایه کیم،
خلقت امکان وجوب ذاتینی ایجاب ائدر.
گه سوادی گردباد قهری خاک تیره یی
توتیای دیدۀ خورشید عالمتاب ائدر.
گه نزول قطرۀ باران ابر رحمتی
یئر یوزونده سبزۀ پژمردۀ سیراب ائدر.
مئیده مضمرائیله‌ییب کیفیت تغییر حال،
سیمبرلر زلفونو جان قیدینه قلاب ائدر.
جانه هم، البته، اوندان دیر بو استعداد کیم،
رغیبت محبوب و پروای شرابی ناب ائدر.
اولا کیم، مقبول ائده عذر گناهیم، چون بیلیر،
کیم، عمل تکلیفینی جمعیت اسباب ائدر.