منو
میرزه عبدلخالق یوسفه
میرزه عبدلخالق یوسفه
نیه هجو ائیله میسن جورمینی، ای جان یوسف ؟
دیل و جانیم سنه قربان اولا، جانان یوسف !
یوخسا جورمی ائله‌ییب یاد یئنه جرم و قصور!
ای اولان مصر کؤنول تختینه سلطان، یوسف !
نه اوچون ایت کیمی هر گئجه هورورسن آیه،
گورموسن ماه منورده نه نقصان، یوسف ؟
نه اوچون جورمینو سالدین بئله زندان غمه،
سنه نئتمیشدی مگر اول مه کنعان، یوسف ؟
یوخسا جورمی ده او یوسف کیمی بیر خواب گؤروب،
او سبب دن دیر اونا حیلۀ اخوان، یوسف ؟
اون بیر اولدوزلا دخی آی و گون سجده ائدیب،
جورمییه ائتدی حسد فرقۀ عدوان، یوسف .
سوره ده آچ اوخو “یا یوسف و عریض” سؤزونو،
توبه ائت، اول بئله احواله پشیمان، یوسف !
گر سجاه ائیله یه قرآنی بدل سؤز ظاهر،
قدردن هیچ دوشر سؤیله او قرآن، یوسف ؟
عنکبوتون تور و تاری اولا دنیایه حریف،
قوش تورو هانه، هارا خرقۀ خلقان، یوسف .
بیر محمد کیمی جانی نه سبب هجو ائده سن –
کیم، اودور شاعر و استاد سخندان، یوسف ؟
دئمیرم من سنی شاعر دؤگوسن، وار شعرین،
وزنی وار، قافییه وار، قالیبه یوخ جان، یوسف .
دوغرودور، هر کسه نین شعری گلیر خوش اؤزونه،
هیچ کس بیلمز اؤزونده اولا نقصان، یوسف .
اؤزونه خوش گلیر ائششک لرین آنقیرماغی،
بو مثل دن اوریین ائتمه هراسان، یوسف .
نئجه کی خوش گؤرونور سیّده اؤز هرزه سؤزو،
قویوب آدین کی، منم شاعر دوران، یوسف .
هیچ کس دهرده اؤز آیرانینا تورش دئمز،
بیلیر عاقل اؤزونو دهرده نادان، یوسف .
من سنین شعروی چوخ گؤرمه‌میشم، نابلدم،
گؤردوگوم هجودی، مجموعه سی هزیان، یوسف .
گر بو گونه اولا مجموع قالان شعرلرین،
لایق اؤز ریشوه دیر، اولما پریشان، یوسف !
مصلحت دیر کی، بو شاعرلیوی ترک ائده سن،
تازه موزدور اولاسان، کشتیه لوسمان، یوسف .
چیخاسان دور آغاجینا، باخاسان دریایه،
آچاسان باد اسن جانبه یئلکان، یوسف .
مینه سن قویروغا هر لحظه ده قیبتانا* باخیب،
آلاسان دستوه تعظیم ایله سکان، یوسف .
بو نه انصافدی کی، جورمی کیمی استادی
ائتمیسن هجو، ایا طفل سبقخان یوسف.
یوسفی بیلسه ایدی سنه یوسف دئیه جک لر، بالله،
قویار ایدی آدینی غول بیابان یوسف .
طوطیا کیمی ائله خاک در والاسین،
طوطیانی ائله دین خاک ایله یکسان، یوسف .
سن اگر مدح دئسن، جورمی اوچون هجو دیر او،
هجو ائدیب ائیله میسن ظلم نمایان، یوسف .
اولور آزورده او مولا نفس قدسی دن،
اودو خوش عطر گلیر روضۀ رضوان، یوسف !
او شهین شعریدی گویا کی،عصای موسی،
چکه جک کامینا هر سحری او “سؤبان”، یوسف .
ائده سن دهرده افروخته یوز آتش هجو،
جورمییه، بیل کی، اولور باغ گولوستان، یوسف .
او سخن دیر کی، “قفا نبک”ه وروب “نبک قفا”†
سؤزلریدیر او شهین آیۀ طوفان، یوسف .
نه هنردیر بو، سؤیوش سؤیمه یی هر کیمسه بیلیر،
بو کمال ایله دئمزلر سنه لقمان، یوسف .
گر کمالین وار ایسه، قمری کیمی مرثیه یاز،
ایله سین لر سنه تحسین فراوان، یوسف .
یوللا تبریزه کتابین، باسیلیب پایلانسین،
اوخوسون تا کی اونو بیر نئچه حیوان، یوسف .
سن ده گؤر قمری کیمی آنناماسان قافیه نی،
جهد ایله اولاسان تا کی رجزخان، یوسف.
عیب دیر بیر بیرینی هچو ائده ارباب کمال،
بی دماغ اولما سؤزومدن، سنه قربان، یوسف !
بس دئییلدیرمی بیزه طعنۀ ارباب جفا،
بس دئییلدیرمی بیزه محنت دوران، یوسف ؟
بس دئییلدیرمی کی، شاعرلری چرخ ائتدی ذلیل،
دیل اصحاب کمالی ائله‌ییب قان، یوسف ؟
نه گرک دیر بیزه بیر بیریمیزی هجو قیلاق،
بیر نئچه ابله و نادان اولا خندان، یوسف ؟
غرضیم هجو دئییل دیر، بو نصیحت دی سنه،
بدگمان اولما سؤزومدن، سؤزو بیر قان، یوسف .
بیلیرم، دولمامیسان عقله، هله ناقص سن،
بدنینده، بلی، آرتیقدی سنین قان، یوسف .
قورخ او گوندان وورا نئشتر سنه فسّاد کمال،
خون فاسد بدنیندن آخا هر یان، یوسف .
وار امیدیم کی، گله تر سنه، صحت تاپاسان،
گؤزلییر چونکی طبیبین هله بحران، یوسف .
سن اگر، بولبول گولزار محبت اولسان،
جان قولاغینه گلر شورایله الحان، یوسف .
دؤگوسن زاغ کی، سن میل نجاست قیلاسان.
دؤگوسن جغد، مقامین اولا ویران، یوسف .
———————————————
* کاپیتانا
† قفا نبک (نبک قفا) مشهور عرب شاعری
محمد الدین معاصری امرالقیسین بیر قصیده سی
بو سؤزلرله باش لانیر (ترجومه سی: دورون، دایانین آغلایاق.)