گئنه مؤجه گلیب دریایی-چشمیم،
بیر-بیره توخونوب عومّانه دؤندو.
زؤورقی-جسمیمی وئردی غرق-آبه،
تلاتوم ائیلهییب توفانه دؤندو.
اۆمیدیم چوخ ایدی یئتم دیلداره،
دئیم عرضی-حالیم او نازلی یاره،
اجل فرمانیندان دؤنمک نه چاره،
یئتمدیم، اۆمیدیم هیرمانه دؤندو.
نه فایده کئچن گۆنو سایماقدان،
اؤلوم یئیدیر یارسیز دیری قالماقدان،
نه ایش بیتر بیجا کۆلونگ چالماقدان،
مئی تۆکندی دخی، پئیمانه دؤندو.
هئچ ایگید دۆشمهسین یاریندان جدا،
منیم تک قالماسین زارو بینوا.
بس کی، گئجه-گۆندوز دئدیم: یا خدا،
جییریم اود توتوب بۆریانه دؤندو.
نباتی، ناله قؽل، گئتدی دیلدارین،
سووولدو گۆللرین، سولدو گۆلزارین،
نه دورموسان، ندیر بو اینتیظارین،
دور کؤچ ائیله، وصلین هیجرانه دؤندو؟!