منو
مصحفِ حُسن!
کامِ دل آلمادی دل هئچ او ملک سیمادان
الغرض کیم، بیزی بی فیض ائله‌دی رؤیادن
هر چی جهد ائتدیم، او آهووشی بیر دام سالیم
دوشمه‌دی دامه، فرار ائتدی منِ رسوادان
دامنِ وصلینی دوتدوم، نه قدر عجز ائله‌دیم
اولمادی کام میسّر اول گولِ رعنادان
اوخویوب مصحفِ حُسنون اوشهین، قالدیم مات
بی خبر واقف اولانماز، ولی هر معنادان
او قدر جؤر ائله‌دی واحده یار، تانری بیلیر
چکمه‌ییب بونجا جفا قیسِحزین لیلادان