چکمز سوز دلدن آه سرد

گرم دیر شام و سحر مهرینله چرخ لاجورد،
گه سرشک آل ائدر اظهار و گه رخسار زرد.
صبحه بنزر عاشق صادق، دئمن عالمده کیم،
بیر نفس کئچمز کی، چکمز سوز دلدن آه سرد.
یاخشی سانما، ای کؤنول، اهل خرد اطوارنی،
اولما غافل، عشق دردیندن، یامان اولماز بو درد.
ممکن اولدیقجا فلک منصوبه سیندن قیل حذر،
نیشه کیم، خالی دئگیل بیداد نقشیندن بو نرد.
ظلمت غم اضطرابین چکمز اول آزاده کیم،
هر تعلقدن اولا خورشید تک عالمده فرد.
ای فضولی، کسمه اول مهوش وصالیندن امید،
صبر قیل کیم، دور دورانی دئگیل بیهوده گرد.