تاب سوز سینه دن اکسیلمسیدی گؤز نمی،
گؤز یوموب آچینجا سیلابه وئردیم عالمی.
هر گؤزوم بیررموج دریا دیر، او دریا اوزره کیم،
هر قاشیم دیر موج دن بیر سرنگون اولموش گمی.
موی ژولیدمده دیر جمعیت اضعاف غم،
ملک دریانین بودور گویا سواد اعظمی.
هجر وار، ای دیده، وصل ایامی تؤکمه خون دل،
ساخلا کیم، البته، آنین هم گلر بیر گون دمی.
آدمی دن چوخ اولور ظاهر پریوش لر، ولی
آز اولور واقع پریوش لرده سن تک آدمی.
وصل یادیله، کؤنول، سؤندورمه آهیم آتشین،
کلبۀ تاریمدن اکراه ائتمه سین هجران غم.
ای فضولی، قیلدی جانیم رشته سین پرپیچ و تاب،
بیر پریوش دلبرین سئودای زلف پرخمی.