بو خراب اولاجاق

ای کؤنول، یاری ایسته، جاندان کئچ،
سر کویین گؤزت، جهاندان کئچ!
یا طمع کس حیات ذوقیندن،
یا لب لعل دلستاندان کئچ.
ملک تجرید دیر فراغت ائوی،
ترک مال ائیله، خان و ماندان کئچ.
لامکان سیری نین عزیمتین ائت،
بو خراب اولاجاق مکاندان کئچ.
اعتبار ائتمه ملک دنیایه،
اعتبار علو شاندان کئچ!
اهل دنیانین اولماز آخرتی، (مسکنین بزمگاه وحدت دور)
ای فضولی، بو خاکدان دان کئچ!