ساکن خُمخانه پیدا قیلدی شوق سیر باغ

قیلدی دفع غم دل عشاقدن ذوق باهار،
آه کیم، گؤستردی عشق اهلینه دوران، هجر یار.
ساکن خُمخانه پیدا قیلدی شوق سیر باغ،
گلدی اول دم کیم، قیلا بیچاره‌لر ترک دیار.
سالدی گؤز گردابینا نظاری گل موج خون،
قیلدی دل آینه سین پرژنگ عکس سبزه زار.
غنچه تک چاک اولدی جیب سرّ ارباب عفاف،
آلدی میل سیر گلزار، اهل تمکیندن وقار.
دوتدو جام لاله گون ارباب عشرت گل گؤروب،
قان ایچیردی خلقه نیرنگ ایله چرخ حیله کار.
دوست لر، ایام گل اولسایدی هنگام سرور،
رعد نالان دمبدم قیلمازدی ابر اشکبار.
فصل گل طبعینده امنیتدن اولسایدی اثر،
غرق خون لاله زار اولمازدی تیغ کوهسار.
سینۀ صحرایه تیغ سیل دن دوشمزدی چاک،
نو عروس غنچه نین دامانینی دوتمازدی خار.
ژاله داشیندان گؤیرمزدی تنی گلبن لرین،
گلشنی زنجیره قیلمازدی مقید جویبار.
بو علامت لردن آگاه اولمایان دیر بی خبر،
بی خبردیر اول کی، عیش ائیلر بو موسم اختیار.
نولا گر حیرت قیلیب سوسن زبانی اولسا لال،
نولا گر حسرت چکیب آغلارسا بلبل زار – زار،
ای دل غافل، دئگیل بیهوده تشریف ربیع،
اوندا دیر مضمر کمال قدرت پروردگار.
غالباً تقدیردن سُکّان خلوتگاه خاک،
رخصت آلمیشلار کیم، ائدیب سرّ حکمت آشکار،
جملۀ ازهار خلوتده گئییب رنگین لباس،
ائیله‌ییب هر ایلده بو دنیایه بیر نوبت گذار،
ائده‌لر غافل لره تکمیل اسباب غرور،
اولالار عارف لره منظور عین اعتبار.
توتالار بیر دم قرار، اما یئنه دلگیر اولوب،
ائده‌لر سرمنزل معهوده دنیادن فرار.
دار دنیا اؤیله سرمنزل دئگیل دیر کیم، اولا
نازنین لر ظبعینه آب و هواسی سازگار.
تنگنای عالم فانی دئگیل دیر اول مقام
کیم، اولا بنیادی مستحکم، اساسی استوار.
ای قضا، گر آرزومند ثبات دهر ایسن،
امرین ائت تسلیم خدّام امیر نامدار.
اول فلک رفعت کی، رأییندن دیر استحکام ملک،
اول ملک سیرت کیم، اوندان دیر رواج روزگار.
چشم لطفوندن ائتمیش بحر، تحصیل سخا،
نایب قدرتدن آلمیش چرخ، رفع اقتدار.
دور طور دلگشا کلکیندن ائتمیش اکتساب،
چرخ قدر مرتفع بختیندن ائتمیش مستعار.
نقش لوح اعتبارین سرحد احکام ادل،
صورت احکامی سرّ حکمته آینه دار.
کارساز ملک جعفر بگ، او روشن رأی کیم،
نسخۀ حکمونه دیر مضمون، رضای کردگار.
اهل حکمه تا ابد افعالی دستور العمل،
نظم ملکه وضع قانونی، اساس پایدار.
ای ازلدن مسند رأفتده ذات کاملین
کام بخش و کامران و کامبین و کامکار.
نوبهار ذوق وصلیندن جدا گلزار ملک
خار زار درددیر، زندان ذلّ و انکسار.
حق بیلور کیم، گلشن وصلیندن آیری مرغ دل
پای بند رشتۀ تشویش دیر لیل و نهار.
اولمازام بیر لحظه بی رعد فغان و برق آه،
قاندا کیم، سیرائیله سم گریان و سوزان ابروار.
عاقبت گلزار شوقونده نهال محنتیم
آب چشم و داغ دلدن قیلدی ظاهر برگ و بار.
مژدۀ تشریف وصلین گلدی چوخ، امّا نه سود،
سوز هجرانی زیاد ائیلردی داغ انتظار.
سرورا، گلبرگ رخسار لطیفین گؤرمگه
منتظردیر زار و سرگردان فضولی تک هزار.
نئجه مشتاق اولماسینلار دولت دیدارینا،
مغتنم دیر بی تکلف حاکم رأفت شیار.
وار امیدیم کیم، بهار اولدیقجا بزم آرای ملک،
گؤرمه یه آینۀ طبعین حوادثدن غبار.