کیم دوتار آینه کیم، اظهار ائده م راز نهان

۴۱ ظلمت حیرتده ذکرین دیر منه ورد زبان،
طوطی یم گویا، یئمیم شکّر، یئریم هندوستان.
اختلاط خلقدن چکدیم تعلق دامنین،
قاف عزلتده منه سیمرغ نسبت آشیان.
جیفۀ دنیایه چوخ میل ائتمه زسم کرکس کیمی،
بیر هما طبعم، غذدا بسدیر منه بیر استخوان.
یوز فصاحت طوطی طبعیمده مضمردیر، ولی
کیم دوتار آینه کیم، اظهار ائده م راز نهان.
ساکنم بیر یئرده کیم، یوخ اعتباریم ذره جه،
روشنی دائم همای همتیم خورشید سان.
قصر قدر و رشتۀ درکیم رفیع اولماق نه سود؟
چون مساوی دیر بو قومه آسمان و ریسمان.
شاهباز همتیم هر صیده قیلماز التفات،
شهریار رفعتیم هر مسندی قیلماز مکان.
عالم صورتده گر یوخدور شکوه و شوکتیم،
عالم معنیده یوخ بیر من کیمی صاحبقران.
مسند آرای سریر دولتی باقی منم
کیم، سؤزوم ضیمنینده هر اقلیمه حکموم دور روان.
دولت دنیا ایچون چکمن سلاطین منتین،
فقر سلطانی منم کیم، دولتیم دیر جاودان.
بی تردد توتموشام بحر تعلقدن کنار،
بی تکلف بولموشام بیهوده غوغادن آمان.
سربلند و سرکشم ارباب عُجب و کبره، لیک
معرفت اهلینه گرد راه و خاک آستان.
بنده یم اول ماه اوج رفعت و اقباله کیم،
گؤرمه‌میش دیر بیر اونا مانند دؤور آسمان.
مقتدای اهل دانش حامی ارباب فضل،
کارفرمای ضمیر پاک طبع خورده دان.
نظم بخش ملک جعفر بگ روشن رأی کیم،
فیض فطری دیر اونا جاه و جلال و عز و شان.
طبع گردون طوع فرمانینا ائتمیش افتخار،
رخش دؤوران رایض رأیینه تاپشیرمیش عنان.
دقت افکاری اول غایتده کیم، فکرائیله سه،
حکمت اشیادا دوتماز دامن علمین گمان.
مدرک اوصافی رأی صائب و طبع سلیم،
تابع فرمانی عقل پیر و بخت نوجوان.
صفوت اخلاصی اول مقدار کیم، قهرائیله سه،
خاطر بدخواهه قهریندن خطور ائتمز زیان.
ای شکوه رفعتین پیرایۀ گلزار دهر،
وۀ نظام رأفتین آرایش ملک جهان!
بیم قهرین خانمان خصمه برق خانه سوز،
لطف طبعین لاله زار ملکه ابر دُر افشان.
سرورا، سن چشمۀ احسان و بحر لطف سن،
تشنۀ شهد وصالین دیر فضولی ناتوان.
اول زاماندان کیم، منی اخلاقین ائتمیش معتقد،
حق بیلیر، ورد دعای دولتین دیر هر زامان.
وار امیدیم تا مدار عدل دیر عالم پناه،
وار امیدیم تا لوای فتح دیر کشورستان،
اولاسان اقبال و عز و رفعت و اجلال ایله
کامگیر و کامیاب و کامکار و کامران.