دل پرآتش عاشق دیر آه سرد ایله خوش

نه کیم صفحۀ تدبیره عقل ائدر مسطور،
ساقینمان آنی اولور، اولماز اولمایان مقدور.
هوای دار وفا اومما هر هوایی دن
کیم، اول مقامده دیر سربلند اولان منصور.
حریف ارّۀ غم سانما هر قورو آغاجی
کی، یازیلور زکریا آدینا اول منشور.
دل پرآتش عاشق دیر آه سرد ایله خوش،
اولور برودته مایل طبایع مهرور.
فسرده زاهد اگر عاشق جگرسوزه
رفاقت ائتسه یوز ایل ظلمتینه دوشمز نور.
ساقینما بیر آرادا اختلاط قیلماق ایلن،
دوتار مزاج قرنفیل طبیعت کافور.
خوشام کی، عشق ایله رسوای خاص وعامم من،
فلک بو شیوه ایله ائیله‌میش منی مشهور.
مدام نقد هوا خاطریمده دیر مکنون،
همیشه فکر محبت دلیمده دیر مذکور.
نچون کی خوان محبت؟ موّدت شاهی
کی، خلقه دیر سبب فیض کردگار غفور.
مه سپهر نبوت، محمد قورشی*،
چراغ شام ابد، آفتاب صبح نشور.
* قریشی

شهنشهی کی، سلیمان ملک معنی اولوب،
مطیع اولدی اونا جن و انس و وحش و طیور.
جاهانی آچماق ایچون تاپشیریلدی حضرتینه،
کلید مخزن محروسۀ وقوف و شعور.
یئتیردی سلسله تار حساب هجرتینه،
اوزولمه سین دئییبن رشتۀ سینینو شُهور:
شکست نقرۀ خالص عیارما قویدو،
عیار نقرۀ ذاتیندا احتمال کسور.
رخ و قدی دیر اولان خلوت جنان ایچره،
چراغ مجلس غلمان و شمع محفل حور.
نه شک کی، آخدی بو وادیده بارماغیندان سو،
بو شرحه دیر متضمن خطوط موج بحور.
مخالف امرینه دیر باده کیم، ایاغه دوشر،
نقیض دیر اونا کیم، گوشمال یئیر طنبور.
ایا شهی کی، گروه پیمبر مرسل،
بهشته باسماز آیاق سندن آلمادان دستور.
اگرچی خامه یه ال اورمادین، الینده ایدی،
خط بطالت “اینجیل” و حرف نسخ “زبور”.
نه سؤز کی، اوندا سنین یوخ رضای خدّامین،
قالور سرای طبیعتده تا ابد محصور.
بوراخ حجاب نقابین گؤزه ل جمالیندن
کی، تا گؤره سنی اورتادا گؤرمه ین نئچه کور.
بو مسند ایچره نئجه مست خواب ناز اولاسان،
ایریشدی صبح، گل آچ ایمدی نرگس مخمور.
فساد اهلی جاهانا بوراخدی یوز فترات،
قیامت اولدی، نه یاتماق مجالیدیر؟ دور، اوتور!
زمانه منتظر اقتدای امرینه دیر،
سؤزون نه ایسه یئریت، بویروغون نه ایسه بویور!
فَتَحْتُ عَینَ رَجائی لِسیِفک القاهِر،
قد استَعَنْتُ بِهِ مِنْ عَدُوَّکَ المقهور.
بکَ الَملاذُ و اَنتَ المَعاذُ فی الدّارینِ،
علی الصَّراطِ اِذا حانَ لِلانامِ عُبور.
رَجَوتُ اَنّک تَقضی الاُمورَ فی یوم،
بِامرِ رَبَّک قَدْ تَرجَعُ اِلَیک امور.
لَزِمتُ ذَیلَک اَرجوُ رِضاکَ فی الدّارَین،
کفی وُثوقُ رجائی بلُطفِک الموفور.
شها، فضولی دل خسته یم، بحمدالله
ره شریعتینه تابع، امرینه مأمور.
اولوبدورور سؤزومون نظم ونثری نعتینده،
همیشه گوهر منظوم و لؤلؤ منصور.
فصاحت اهلی آراسینا اعتباریم وار،
نه اعتبار، گر اولدییسا هیأتیم محقور.
اؤزوم حقیر بغایت، سؤزوم مفید، ولی،
نچون کی، حکم مثالیندا ستر بئینه سطور.
امید وار کی، دوتدوقجا ملک روح نظام،
امید وار کی، تاپدیقجا عهد عمر مرور.
مرور عمری سنای رسول ایلن کئچورم،
اؤلنده ائدم اونی ارمغان اهل قبور.