باشیمدیر سنه خاک آستانه

باشیمدیر سنه خاک آستانه،
خدنگ غمزه‌نه جانیم نشانه.
دمادم تشنه دللیکدن اوراردیم،
گؤزوم! خونی گؤرن قالمازمی قانه؟
سنین تک باری بیر شوخ جفا جو،
پری رو گؤرمه‌دی چشم زمانه.
عوض آل جانیمی، بیر بوسه لوطف ائت،
که اولماز شهد جنت رایگانه.
شو دل که اولمیا عشقینله شادان،
دئسینلر آنا بیر ماتملی خانه.
خرد لافی اورار دل حوسنه قارشی،
حکیمی آپاریر بیمار خانه
غریبی لاله بیگی غرق خوندو،
وئریر داغینلا جانی درویشانه.