نصیحت ائیله گؤرسن اول منیم ابرو کمانیمنی
نصیحت ائیله گؤرسن اول منیم ابرو کمانیمنی،
که من اؤلسم، نیشان ائتسن اوخونا اوستخوانیمنی.
کؤنولنی تا کی یاخدی آتش عشقیله اول مه رو،
شب تاریک غم ایچره اویاردی شمع جانیمنی.
سر کویوندا گر بیر گئجه گشت ائتسم، سئوینجیمدن،
کف پا ائدینردیم دیدهی گؤهر فیشانیمنی.
غریب و خستهیم یارین سر کویوندا، ایللردیر،
دئمهدی ایتینه هرگیز که سور اول ناتوانیمنی.
غریبلیک دردینی مندن سورون، ای دوستلار! کیم من،
یوز ایللیک یول ایراق ائتدیم کؤنولدن خانمانیمنی.
کؤنول دیوانه یازما قیصهی دردین او لیلینین،
که مجنون اولماسین هر کیم اوخورسا داستانیمنی.
غریبی! فیرقت یاران ایله من نئیلهییم؟ وه کیم،
اریتدی آتش هیجران مغز استخوانیمنی.
قضا قیلمیشدی منی وادی هیجر ایچره سرگردان،
بحمدلله که تاپدیم اول شه صاحب قیرانیمنی.
بو ابیاتی ائشیدیب روح سعدی دئدی کیم: الله،
او طبعین باغینا خاک ائتسین آب بوستانیمنی.