درون دلدن آه ائتسم، گؤزوم اینجیمه‌گیل مندن

درون دلدن آه ائتسم، گؤزوم اینجیمه‌گیل مندن،
که ائوده آتش اولمایینجا چیخماز دود روزندن.
سگ کویون جفاسین دارتارام، جان تنده اولدوقجا،
وفادار اولماق اؤرگنسه سگ کویون اگر مندن.
اۆزوندن آیری گولزاری نئدرمن، ای گول جنت!
نه حاصیل نرگیز و نسرین و سونبول بیرله سوسندن؟
کؤنول گرچه ایراق اولدوق دیار دوستدان، آمّا،
شوکور درگاهینا شاهین کی دوروق روی دوشمندن.
غریبی! کوی یار ایچره بحمدالله که خوش وقتم،
فراغت بولسا غوربتده، کئچیرمیش کیشی مسکندن!