اولوبدو قلبیمه حاکیم منیم ملال-وطن
اولوبدو قلبیمه حاکیم منیم ملال-وطن،
باشیمدا شور ایله مسکن سالیب خیال-وطن.
وطن، وطن دئیهرک هر دیاره سس سالیرام،
دۆشرمی بیرجه دیلیمدن منیم مقال-وطن؟
وطن محبّتینی امر ائدیبدی پئیغمبر،
خوش اول کسه اونا همدم اولوب وۆصال-وطن...
نئچون شرافتینی، فخرینی وئریب الدن،
بو قدر یوردونا بیگانهدیر ریجال-وطن؟
اۆرک دولوبدو نهدن، سانکی قان پیالهسیدیر،
تاپیبدیر عکسینی قلبیمده بلکه حال-وطن؟
زمانه اؤتسه ده مؤحنتلی، قانلی قلبیمدن،
امینم، هئچ ده سیلینمز بو ایبتیذال-وطن.
ترحّوم ائیله منه هۆهود-صبا، چاتدیر،
سلامیمی ائشیده بلکه نؤونهال-وطن.
گرکدی عزم ایله، هۆمّتله ایتّیحاد ائتمک!
سیزینله باغلیدیر ایقبال و هم زوال-وطن.
اگر سوال ائدهلر - سالیکین خیالی نهدیر؟
دئیین حقیقتی، آنجاق اولوب ماال-وطن.