شعر مفتونو

پۆرهوس شعره مۆبتلا بیر قؽز،
نورا عاشیق سئویملی بیر یؽلدیز.
کندی بیر شعر-پۆرملاحت ایکن،
شعره بیلمم بو اینجیذاب نه‌دن؟!
دایما گؤزلرینده شعر اوقونور،
گلیور ایشته، هم ده پک مسرور...
گؤیدن ائنمیش ملک کیبی پۆرنور،
گؤیه چؽقمیش بشر کیبی مغرور...
بو نه فیطرت! نه حال-وجدافروز؟
ایشته هر بیر اداسی طاقتسوز.
نه قدر شاعیرانه بیر سیما!
هپ گؤزللیکلر اوندا جیلوه‌نوما...
بیر حزین کؤلگه وار او ساچلاردا،
گئجه قوینوندا بسله‌میش گویا.
نه مۆعلّا بشر؟ نه نازلی ملک!..
گؤیدن اصلا آییرمییور گؤزونو،
او بیر آفت، او بیر سئویملی چیچک
کی، اؤپر پنبه دالغالار یۆزونو.
اونا بیگانه‌دیر جاهاندا کدر،
دایما شوخ، دایما دیلبر...
حۆسن و عشق ائیله‌سه تجسّوم اگر،
بؤیله بیر قؽز قیافتینده گزر.